Transformacja sceny europejskiej i globalnej XXI wieku. Strategie

Od Redakcji
wizji oraz niedopowiedzeń. Bardzo trafna jest natomiast sama diagnoza
kryzysu Europy.
Trzecim kręgiem problemowym jest wyrazista kontrowersja na temat
obecnego stanu i przyszłego rozwoju Unii Europejskiej. Wydaje się, że
szczególnie inspirująca jest zintegrowana lektura kilku opracowań zawartych
w każdej z części tomu. Warto zastanowić się nad kontrowersyjną
tezą jednego z Autorów, że Unia Europejska przestaje być „wspólnotą”
i staje się „europejską spółką strategiczną”. Bardzo ważna jest teza, że
Unia Europejska staje się Unią wielu prędkości. Warto wreszcie zwrócić
uwagę na artykuł mówiący o nieuniknionej „federalizacji” ekonomicznej
architektury Europy.
Czwartym kręgiem problemowym, na którym skoncentrowano się głównie
w części III – Zasoby i kompetencje rozwojowe Polski – jest efektywność funkcjonowania
Polski w systemie Unii Europejskiej. Autorzy podkreślają, że Polska
musi zaprezentować jasne stanowisko w sprawie przeszłości, teraźniejszości
i przyszłości Unii Europejskiej i konsekwentnie się go trzymać. Zawartość
tego tomu może być pomocna w formułowaniu takiego stanowiska.
Piątym kręgiem problemowym jest polska polityka rozwoju wobec
zmian na scenie europejskiej i globalnej. Opracowania zawarte w części
IV tomu – Polska polityka rozwoju wobec zmian na scenie europejskiej i globalnej
– są dobrą inspiracją do podjęcia dyskusji na ten temat. Czytelnik znajdzie
tu prezentację doświadczeń w programowaniu terytorialnym Unii Europejskiej
w odniesieniu do perspektywy 2050 roku, refleksję o strategicznych
wyzwaniach dla Polski i jej regionów, rozważania na temat koncepcji hierarchizacji
systemu planowania w Polsce, a także przemyślenia dotyczące
uproszczeń i pułapek pojawiających się w myśleniu i dyskusji o polityce
rozwoju polskich regionów.
Szóstym kręgiem problemowym jest kultura myśli strategicznej interpretowana
w innowacyjnych artykułach V części tomu – Kultura myśli strategicznej:
Europa – świat. Jaka będzie odpowiedź na zmiany? Autorzy wychodzą od
pytania o znaczenie kultury myślenia strategicznego o przyszłości, a także
dochodzą do wniosku, że przyszłość świata może być w większym stopniu
oparta na wzorcach myślenia innych cywilizacji niż zachodnia. Na uwagę
zasługuje opracowanie, w którym Czytelnik może odbyć fascynującą podróż
po myśli strategicznej Chin.
10