Transformacja sceny europejskiej i globalnej XXI wieku. Strategie

Dr hab. Wiesław Gumuła
część kosztów. Inne kraje o dużym długu publicznym są w znacznie trudniejszej
sytuacji. Niektóre z nich są na skraju bankructwa. Obsługa zadłużenia
drenuje ich zasoby. Niemniej jednak kraje–wierzyciele oraz instytucje
finansowe, które zaangażowały się w pożyczanie krajom przeżywającym
trudności, nie mogą przekroczyć pewnych granic w czerpaniu z tego tytułu
korzyści, gdyż ewentualne bankructwa mogą zagrozić stabilności światowego
systemu finansowego. Aż się prosi, żeby zacytować tutaj powiedzenie
„Złapał Kozak Tatarzyna…”.
Inna zasadnicza odmienność pomiędzy krajami polega na tym, o czym
już wcześniej wspominałem, że brzemienny w nierównowagi światowy
system finansowy sprzyja drenażowi zasobów tych krajowych gospodarek,
których skala nie jest zbyt duża, poprzez manipulowanie kursami walutowymi
przez duże światowe instytucje walutowe. Dotyka to nawet kraje
o walutach ufundowanych na zdrowych fundamentach gospodarczych, jak
na przykład Polskę.
I wreszcie na końcu chciałbym podzielić się kilkoma uwagami na temat
zamieszania finansowego w UE oraz jego ewentualnych następstw dla Polski.
Z ostatnich badań CBOS wynika, że poparcie dla członkostwa Polski w UE
od lat jest wysokie (obecnie 81%). Większość Polaków jest zaniepokojona
przyszłością UE, ale nie przewidują jej rozpadu. Za podpisaniem traktatu
fiskalnego jest 42% respondentów, przeciw podpisaniu 35%, natomiast
23% nie ma zdania w tej sprawie 11 . Na dzisiaj gospodarka polska cechuje
się wysoką odpornością zarówno na negatywne efekty różnych nierównowag
w światowym systemie finansowym, jak i na zamieszanie w finansach
strefy euro. Jako socjolog specjalizujący się w badaniu finansów oraz jako
obywatel życzę krajom strefy euro uporania się z problemami finansowymi
w dobrze rozumianym interesie UE oraz Polski. To ostatnie zdanie proszę
traktować jako swoiste wyznanie wiary w potencjał finansowy i społeczny
Unii Europejskiej.
11. Polacy o pakcie fiskalnym i pogłębieniu integracji w Unii Europejskiej, CBOS – Centrum Badania Opinii
Społecznej, Warszawa, luty 2012, http://www.cbos.pl.
140