Transformacja sceny europejskiej i globalnej XXI wieku. Strategie

Prof. dr hab. Tadeusz Kudłacz
Wskaźniki 1 2 3 4 5 6 7
4. -0,970 -0,336 0,851 1,000 0,337 -0,751 0,269
5. -0,409 -0,919 0,486 0,337 1,000 -0,003 0,174
6. 0,605 -0,021 -0,293 -0,751 -0,003 1,000 -0,389
7. -0,179 0,170 0,080 0,269 0,174 -0,389 1,000
Czcionką wytłuszczoną oznaczono wartości istotnych statystycznie współczynników.
Źródło: obliczenia własne.
Wykaz cech:
1. Wskaźnik wrażliwości bazujący na sumie różnic między średnią krajową a wartością
dla regionu „r” dla podokresu 1998-2002.
2. Wskaźnik wrażliwości bazujący na sumie różnic między kolejnymi latami recesji
w regionie „r” dla podokresu 1998-2002.
3. Stopa bezrobocia w pierwszym roku pierwszego podokresu dekoniunktury
(1998).
4. Stopa bezrobocia w ostatnim roku pierwszego podokresu dekoniunktury (2002).
5. Stopa bezrobocia w pierwszym roku drugiego podokresu dekoniunktury (2008)
6. Wskaźnik wrażliwości bazujący na sumie różnic między średnią krajową a wartością
dla regionu „r” dla podokresu 2008-2011.
7. Wskaźnik wrażliwości bazujący na sumie różnic między kolejnymi latami recesji
w regionie „r” dla podokresu 2008-2011.
Wrażliwości polskich regionów na zmiany w koniunkturze
gospodarczej – ważniejsze spostrzeżenia i wnioski
Raz jeszcze należy przypomnieć o odmiennej naturze dekoniunktury gospodarczej
w Polsce w dwóch obserwowanych okresach. Pierwszy z nich,
po pierwsze, był nieco głębszy, po drugie, w znaczącej części był wynikiem
polityki społeczno-gospodarczej państwa. Drugi natomiast jest wynikiem
światowej dekoniunktury gospodarczej determinowanej procesami finansowymi.
Jednocześnie polska gospodarka relatywnie dobrze sobie radziła
z kryzysem, przynajmniej do objętego analizą roku 2011, co też wydaje się
wykluczać udział polityki państwa jako przesłanki spowolnienia rozwoju.
Wspominane różnice uzasadniają możliwość odmiennych reakcji gospodarek
regionów na zaistniałe sytuacje.
246