mødet onsdag i den 13. marts 2002 sitzung am mittwoch i, 13. märz ...

56 13-03-2002
gezegd -, en dit project van de Europese Unie en de VN is zeer urgent. We willen dan ook prioriteit geven aan de strijd
tegen internationale terroristische netwerken en ook aan de situatie in Irak, maar dan wel via de VN en niet unilateraal. We
onderstrepen dat dit alles niet past in het kader van ouderwets soort anti-amerikanisme, maar gebaseerd is op de erkenning
dat alle mensen van goede wil elkaar nodig hebben. Niemand kan de wereld in zijn eentje regelen, Voorzitter. Speciaal de
geruchten in de Los Angeles Times dat het Pentagon plannen maakt voor het gebruik van kernwapens tegen zeven staten,
waaronder Rusland en China, wekt onze grote bezorgdheid. Dat gaat in tegen internationale verdragen die alle landen
trachten te binden aan een beperking van kernwapens, in de wetenschap dat we elkaar nu reeds vele malen kunnen doden
met het potentieel. Wij vragen Commissie en Raad dringend een krachtig verzet te tonen tegen de voorbereiding op een
nieuwe en gevaarlijke kernwapenrace. We geloven nog steeds dat de beste veiligheid ligt in het overbruggen van de kloof
tussen rijk en arm, waarmee we een wereld als een gezamenlijke plek voor alle mensen van goede wil creëren, tegenover
internationale terroristen. Dat initiatief van Europa en de Verenigde Staten zouden wij graag willen zien, ook concreet in
Monterrey bij het invullen van de 0,7 percent.
3-174
De Clercq (ELDR). - De transatlantische relatie Europa-VS komt opnieuw onder zware druk te staan. Europa en de
Verenigde Staten spreken steeds meer dreigende taal met elkaar en dit over uiteenlopende zaken. Afgelopen week nog
ontketende president Bush een nieuwe handelsoorlog door de invoer van staal met importheffingen aan banden te leggen.
Terecht heeft de Europese Unie een klacht ingediend bij de Wereldhandelorganisatie tegen deze draconische maatregelen.
Hoewel onze handelsgeschillen met de VS maar één tot twee percent van onze handels- en investeringstromen uitmaken,
kunnen ze onze wederzijdse relatie veel schade berokkenen. Handelsgeschillen halen steeds de voorpagina's en
ondermijnen de politieke relatie die momenteel al zeer broos is. Elk nieuw handelsgeschil is er één teveel. Er moeten dus
dringend meer inspanningen worden geleverd om potentiële conflicten in een vroeg stadium op te lossen. De
transatlantische relatie heeft dringend nood aan nieuwe positieve impulsen in ons aller belang.
3-175
Lucas (Verts/ALE). - Mr President, the Greens have spent more than a decade endeavouring to expose the myths at the
heart of the free-trade theory. Now we know for sure, as we have always suspected, that the rhetoric of the US and its
major corporations was a sham. Far from being at the centre of a development agenda to help poorer nations out of
poverty, the US tariff barriers reveal how that country uses trade rules to gain access to other people's markets, while
protecting its own industrial interests at home. The US view is clearly that free trade is a one-way street for a superpower:
good for US exporters, but not so good for US domestic industry.
Contrast that with the unequivocal lectures given by the US to developing countries at the WTO meeting in Doha, to the
effect that, by liberalising their markets, they will automatically reap the benefits of globalisation. Poverty eradication and
sustainable development are somehow automatically meant to follow, yet poorer countries have known for a long time that
this is often far from the case.
Perhaps the one good thing that could come out of President Bush's unilateral introduction of tariffs on steel imports would
be a much-needed serious debate about the flaws and weaknesses inherent in the free-trade model, because there is
growing opposition to the global inequality inherent in its diktat that every country must put international competitiveness
above all other domestic concerns. The reaction against this ranges from Indian farmers calling for an increase in tariffs to
protect themselves from cheap food imports, through to steel workers, including fully restructured UK steel workers, who
find that they will now still be unable to compete with Romanian steel exports.
However, there are some retaliatory actions that the EU should consider, which will send the right signal to the US. I
would like the Council and Commission's views on them. For example, since the US has refused to implement the Kyoto
Protocol because of the perceived impact this would have on US business, the EU should levy an energy tax on all USmanufactured
goods. Or we might consider the issue of a complete ban on all imports of US-produced GM foods, since US
pressure exerted under free-trade rules has prevented EU ministers from reflecting popular opinion by banning such foods
from markets here. The time is long overdue for the EU to call Mr Bush's bluff.
3-176
Boudjenah (GUE/NGL). – Monsieur le Président, l'état des relations transatlantiques sont bien évidemment examinées en
fonction du contexte actuel.
Parlons d'abord de la décision de taxer les importations d'acier jusqu'à 30% et d'imposer des quotas. Première puissance
exportatrice vers les États-Unis, l'Union est la première visée. Pourtant, les importations d'acier européen ne sont pas la
cause des difficultés de la sidérurgie américaine puisqu'elles ont baissé de 33% depuis 1998.
S'ajoutant aux différends sur la viande aux hormones ou sur les OMG, de graves répercussions économiques et sociales
sont à prévoir dans le secteur sidérurgique européen. La Commission, comme l'a annoncé M. Lamy, serait donc bien
inspirée de porter plainte auprès de l'OMC mais aussi d'appliquer sans attendre des mesures de rétorsion vis-à-vis des
exportations américaines.