3 01 Slachtofferhulp en herstelbemiddeling - WODC

More documents

Recommendations

Info

Justitiële verkenningen, jrg. 27, nr. 3, 2001 61 derzochten met behulp van vragenlijsten en interviews in hoeverre deze drie groepen slachtoffers onderling verschilden. Uit de resultaten volgde dat proefpersonen die een maand na de mishandeling voldeden aan de PTSS criteria vaker rapporteerden in hun jeugd te zijn misbruikt, meer traumatische gebeurtenissen te hebben meegemaakt en meer psychologische problemen te hebben ervaren in het verleden. De objectieve ernst van de mishandeling bleek geen voorspellende waarde te bezitten, ofschoon de door de slachtoffers ervaren ernst dat wel deed: proefpersonen die zich sterker bedreigd voelden ten tijde van de mishandeling waren meer vertegenwoordigd in de PTSS groep. Vergeleken bij de proefpersonen die geen PTSS ontwikkelden, waren meer PTSS-patiënten verwikkeld in een juridische procedure tegen hun mishandelaar. Met PTSS geassocieerd bleken verder mentale overgave, verwarring en emotionele verdoving ten tijde van de mishandeling, alsook vermijdend gedrag na de mishandeling, overdrijven van de gevolgen en een negatieve interpretatie van de justitiële afwikkeling van de mishandeling en van de sociale steun van anderen. Deze verschillen bleken ook op te treden wanneer herstelde en chronische slachtoffers met elkaar werden vergeleken. Bovendien bleek dat meer herstelde slachtoffers dan chronische gehuwd waren op het moment van de mishandeling. Freedman, Brandes e.a. (1999) onderzochten 236 ziekenhuispatiënten die het slachtoffer waren geworden van een traumatische gebeurtenis zoals bedoeld in de DSM-IV. Zeventien procent van deze mensen bleek te voldoen aan de PTSS criteria. Na een jaar werd een aantal slachtoffers opnieuw benaderd door de onderzoekers. Ook in dit onderzoek werd onderscheid gemaakt tussen proefpersonen die nooit aan de PTSS criteria hadden voldaan, proefpersonen die dat vier maanden na het trauma wel deden, maar na een jaar niet meer, en chronische PTSS-patiënten. Freedman e.a. vonden dat depressieve symptomen de beste voorspellers waren van PTSS, zowel op korte als lange termijn. De bovenstaande resultaten werden in verschillende onderzoeken gerepliceerd, hoewel soms enigszins afwijkende bevindingen worden gerapporteerd (Jeavons, 2000). Zo vonden Ehlers, Mayou e.a. (1998) dat ook geslacht een voorspellende waarde bezit, in de zin dat vrouwen bevattelijker zijn voor PTSS dan mannen. Uit het bovenstaande kan worden geconcludeerd dat niet elk slachtoffer van een (gewelds)misdrijf PTSS ontwikkelt. Het omgekeerde geldt echter evenzeer: uit onderzoek blijkt dat mensen kunnen voldoen aan alle PTSS criteria met uitzondering van de voorwaarde dat er een acute traumatische gebeurtenis heeft plaatsgehad. Volgens Scott en Stradling (1994) kan chronische stress PTSS symptomen veroorzaken die niet te onderscheiden zijn van ‘echte’ PTSS symptomen. Het hebben van PTSS is, kortom, geen selectieve indicatie voor het optreden van een traumatische gebeurtenis: niet iedereen die slachtoffer werd van een misdaad ontwikkelt PTSS en niet iedereen die PTSS heeft werd slachtoffer van een bepaald misdrijf. Hoewel de imperfectie van de relatie tussen slachtoffer-
Het getraumatiseerde slachtoffer 62 schap en PTSS op het eerste gezicht duidelijk lijkt, zijn er toch tal van therapeuten die ter terechtzitting beargumenteren dat de verdachte daadwerkelijk een verkrachter is, omdat hun cliënte beweert zijn slachtoffer te zijn geworden en tevens duidelijke PTSS symptomen vertoont (Boeschen, Sales e.a., 1998; Rassin, 1999). Het verwerken van een trauma Wie het slachtoffer wordt van een misdaad moet deze traumatische gebeurtenis verwerken, ongeacht of er sprake is van PTSS. Dit verwerkingsproces kan op verschillende manieren worden vormgegeven. Eigenlijk kunnen bepaalde symptomen die kenmerkend zijn voor PTSS worden geïnterpreteerd als verwerkingsmechanismen. Zo zijn de herbelevingen imaginaire blootstellingen aan de angstaanjagende stimulus met het oog op uitdoving van de angstrespons. Het vermijdingsgedrag is bij tijd en wijle nodig omdat bij het ontbreken daarvan de continue blootstelling tot uitputting zou leiden. Aangezien een omvangrijk percentage van alle PTSS-sen niet vanzelf overgaat, mag worden verondersteld dat de bovengenoemde symptomen niet tot voldoende verwerking van het trauma aanzetten (Van der Burg, 1997). Een manier om het trauma te verwerken is er veel over te praten. Vandaar dat sociale steun (lees: het luisterende en begripvolle oor van een vertrouwd persoon) een beschermende werking tegen PTSS heeft (Van der Burg, 1997). Toch is praten zonder meer niet voldoende en zelfs geen noodzakelijke component in het verwerkingsproces. Het is daarom onverstandig om slachtoffers van een misdrijf categorisch te verplichten tot het voeren van ‘heilzame’ gesprekken. Van der Burg (1997) ontdekte zelfs dat spontaan veel praten vlak na een traumatische gebeurtenis geen beschermende factor is, maar eerder een voorspeller van het optreden van langdurige PTSS klachten. Er zijn nu eenmaal mensen die gemakkelijk over een trauma heen stappen en geen behoefte ervaren om erover te praten. ‘Wie het eerst lacht, lacht het langst, het laatst en het best’, concludeert Van der Burg (1997, p. 132) dienaangaande. Mensen die wél behoefte hebben hun verhaal te vertellen moeten dat onder bepaalde omstandigheden doen, wil er enige therapeutische werking optreden. Om te beginnen dient het bespreken van het trauma gestructureerd te geschieden. Er moet voldoende tijd voor worden genomen en het slachtoffer moet ongestoord kunnen vertellen. Ten tweede moeten niet slechts feiten, maar ook de gevoelens van het slachtoffer worden besproken. Essentieel is verder dat het slachtoffer gedurende de gesprekken wordt geleerd om het trauma anders te interpreteren. Een traumatische gebeurtenis is uiteraard zeer onaangenaam, maar niet meer dan dat. Veel PTSS-patiënten blijken er allerlei irrationele gedachten op na te houden. Zo overdrijven ze, in gedachten, de ernst van het trauma, voelen ze onnodig drukkende emoties zoals schaamte en schuld, of denken ze te negatief over zichzelf, de (onveilige) wereld en de
Page 1 and 2:
3 Justitiële verkenningen jaargang
Page 3 and 4:
Colofon Justitiële verkenningen is
Page 5 and 6:
Justitiële verkenningen, jrg. 27,
Page 7 and 8:
Page 9 and 10:
Page 11 and 12: De professionalisering van slachtof
Page 21 and 22: Evaluatie regelgeving Terwee De bev
Page 23 and 24: Evaluatie regelgeving Terwee 22 Fig
Page 25 and 26: Evaluatie regelgeving Terwee 24 Fig
Page 27 and 28: Evaluatie regelgeving Terwee 26 dan
Page 29 and 30: Evaluatie regelgeving Terwee 28 den
Page 31 and 32: Evaluatie regelgeving Terwee 30 zet
Page 33 and 34: Slachtoffers in de strafrechtsplegi
Page 45 and 46: Nederlandse slachtofferbeleid in ee
Page 59 and 60: Het getraumatiseerde slachtoffer Be
Page 61: Het getraumatiseerde slachtoffer 60
Page 65 and 66: Het getraumatiseerde slachtoffer 64
Page 71 and 72: Bemiddeling in relatie tot het stra
Page 83 and 84: Herstelbemiddeling in de praktijk 8
Page 99 and 100: Herstelrecht en strafrecht 98 herst
Page 101 and 102: Herstelrecht en strafrecht 100 meth
Page 103 and 104: Herstelrecht en strafrecht 102 intr
Page 105 and 106: Herstelrecht en strafrecht 104 De t
Page 107 and 108: Herstelrecht en strafrecht 106 Staa
Page 109 and 110: Herstelrecht en strafrecht 108 Lite
Page 111 and 112: Family group conferencing Kantteken
Page 113 and 114:
Family group conferencing 112 klein
Page 115 and 116:
Family group conferencing 114 immer
Page 117 and 118:
Family group conferencing 116 en mo
Page 119 and 120:
Family group conferencing 118 daris
Page 121 and 122:
Family group conferencing 120 onder
Page 123 and 124:
De andere kant van het gelijk Straf
Page 125 and 126:
De andere kant van het gelijk 124 v
Page 127 and 128:
De andere kant van het gelijk 126 B
Page 129 and 130:
De andere kant van het gelijk 128 H
Page 131 and 132:
De andere kant van het gelijk 130 o
Page 133 and 134:
De andere kant van het gelijk 132 l
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
De andere kant van het gelijk 138 -
Page 141 and 142:
De andere kant van het gelijk 140 o
Page 143 and 144:
De andere kant van het gelijk 142 h
Page 145 and 146:
Bijlage International Victimology W
Page 147 and 148:
Bijlage International Victimology W
Page 149 and 150:
Summaries 148 Justitiële verkennin
Page 151 and 152:
Summaries 150 Mediation in relation
Page 153 and 154:
Journaal Het WODC op Internet: www.
Page 155 and 156:
Journaal 154 Plaats: Congresgebouw
Page 157 and 158:
Journaal 156 Centre for advanced ac
Page 159 and 160:
Literatuuroverzicht 158 jaarlijks o
Page 161 and 162:
Literatuuroverzicht 160 7 McNulty,
Page 163 and 164:
Literatuuroverzicht 162 Gevangenisw
Page 165 and 166:
Literatuuroverzicht 164 15 Walker,
Page 167 and 168:
Literatuuroverzicht 166 openbare in
Page 169 and 170:
Literatuuroverzicht 168 komen achte
Page 171 and 172:
Boeken en rapporten 170 kosteloos v
Page 173 and 174:
Boeken en rapporten 172 Heiden-Atte
show all

3 01 Slachtofferhulp en herstelbemiddeling - WODC

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?