3 01 Slachtofferhulp en herstelbemiddeling - WODC

Justitiële verkenningen, jrg. 27, nr. 3, 2001 95
moet je voor gestraft worden. Je achtergronden en zo. Dat kan dan
allemaal wel erg zijn, maar je doet het toch allemaal zelf, je bent
er zelf bij. Je hebt zelf alles in touw gezet, je loopt met een
bivakmuts, met een luchtdrukpistool. Je gaat al met voorbedachten
rade voor een overval. Je denkt ik ga eerst even wat drinken en
dan ga je een overval plegen. Je weet alles al wat je doet…!? Dus
als ik zeg dat ik medelijden met je heb? Nul komma nul hoor, echt
niet.’
Bemiddelaar tegen Marc:
‘Is dat hetgeen je vraagt?’
Marc:
‘Nee.’
Jan:
‘Ik zeg: wat gebeurd is, is gebeurd, dat draai je nu toch niet terug.
Hij weet zelf wel dat hij fout is geweest. Ik hoop voor hem dat hij
de goeie kant op gaat en niet meer terugvalt in zijn situatie van
vroeger. Daarvoor ben ik hier. Ik wil geen boeman spelen, maar ik
wil wel zien welke figuur dat daarachter zit. Hij meldt zich ook niet
voor niks zelf aan. Als jij een zware jongen bent, dan denk je krijg
de kelere maar, ik ga gewoon weer verder. Waarom ik hiernaar
toegekomen ben? Sommigen zeggen, hij weet toch wel wat hij
gedaan heeft, laat hem lekker zijn straf uitzitten, je lijkt wel gek
om daar naar toe te gaan. Maar ja, waarom ik hier naar toe ben
gegaan…? Ik wou toch….gewoon….eh…misschien.., hoe of
wat….Kijken wie erachter zit, …toch, ja……., Waarom hij zoiets
doet?’
Bemiddelaar:
‘Heb je daar nu een antwoord op?’
Jan:
‘Eh…. In principe had ik dat al. Het staat allemaal beschreven in
het proces verbaal. Hij had al geschreven dat hij gokverslaafd was
en aan de drank zat. Dat wist ik allemaal al.’
Bemiddelaar:
‘Is het nu anders om dat persoonlijk te horen? Om dat met elkaar
uit te wisselen?’
Jan:
‘In een brief weet je niet wie erachter zit, ik ken dan die persoon niet.
Zo’n gesprek is natuurlijk een stuk persoonlijker. Je kan wel je schuld be-