Thesis beheer en exploitatie Zoresto - Saxion Hogescholen

Greenfield, is een investering van een organisatie in een branche waarmee deze organisatie nog geen
ervaring heeft. Deze constructie is niet geschikt voor de situatie binnen de ZGT aangezien de
ziekenhuisgroep geen investeringen in een andere branche gaat doen en zeker geen organisatie, welke
onbekend is met de commerciële horeca, een investering in Zoresto laat doen (i.v.m. imagoschade,
HACCP eisen en andere specifieke kennis welke nodig is om een horecagelegenheid te runnen). Dit alles
meegenomen, is een Greenfield constructie niet toepasbaar op Zoresto.
Acquisition, is een overname van een organisatie door een andere organisatie, hierbij draait het vaak om
het overnemen van slecht functionerende organisaties (divestment). Een acquisition is niet geschikt voor
de commerciële horeca, aangezien Zoresto geen op zichzelf staande organisatie is welke afzonderlijk door
een bedrijf over zou kunnen worden genomen.
Merger (full), is een fusie tussen twee bedrijven naar één groter bedrijf. Dit is eigenlijk het proces dat de
ZGT heeft ondergaan toen het Twenteborg Almelo en het Streekziekenhuis Midden Twente samen
fuseerden tot de ZGT. Een dergelijke fusie is niet geschikt voor het scenario binnen Zoresto, ook omdat
een fusie niet mogelijk is voor enkel een bedrijfsonderdeel.
Participation (majority), is het kopen van een meerderheidsbelang in een andere organisatie. Ook dit
scenario is niet toepasbaar op de situatie binnen de ziekenhuisgroep, zij willen namelijk de commerciële
horeca anders inrichten / uitbesteden en zich niet inkopen in een product of dienst. Daarbij past het kopen
van een meerderheidsbelang ook niet in het beleid dat momenteel gevaren wordt, namelijk het focussen
op de core business (het verlenen van zorg).
Co-makership, is een intensieve samenwerkingsvorm tussen twee of meerdere partijen. Deze constructie
brengt de volgende voor- en nadelen met zich mee:
Mogelijkheid om zelf te focussen op de core business, omdat de verantwoordelijkheden bij één
partij neergelegd kunnen worden;
Inbreng van kennis, expertise, geld en middelen door twee of meerdere partijen;
Blijvende verantwoordelijkheid en beslissingsbevoegdheid voor het product of de dienst (waarbij
wel opgepast moet worden voor zeggenschapsproblemen en machtsverschillen);
Beide partijen investeren (kennis, tijd en/of geld) in het product of de dienst;
Hoge mate van afhankelijkheid van elkaar;
Kennis deling gaat ten koste van de exclusiviteit van eigen kennis;
Het is een gezamenlijk product en daarom is overleg (en dat kost tijd en geld) noodzakelijk.
(Vrij vertaald naar Maas en Pleunis, 2006)
Een co-makership voldoet aan een aantal van de meetcriteria, namelijk het creëren van financiele
transparantie door de inrichting van een nieuwe entiteit en het waarborgen van de huidige kwaliteit
doordat de ZGT inspraak blijft houden. In eerste instantie lijkt een co-makership op een joint venture, een
belangrijk verschil is echter dat bij een co-makership de verantwoordelijkheden en risico’s bij één partij
neergelegd kunnen worden, waardoor er voor de ziekenhuisgroep toch de mogelijkheid is zich te
focussen op de core business. Hierbij moet wel opgemerkt worden, dat dit snel voor zal komen aangezien
een bedrijf kennis, kunde en financiele middelen investeert en daarom logischerwijs grip en druk wil
uitoefenen op de wijze waarop gehandeld en uitgevoerd wordt. In bijlage 1, op pagina 76, is
gevisualiseerd hoe een co-makership precies scoort op alle de meetcriteria.
Thesis beheer en exploitatie Zoresto Nicolien Nusselder 27