definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 107
behorend tot dat zintuig dat beweging waarneemt (Dorland's / Van Dale)
e.g. Kinderen en volwassenen met een spastische hyperkinesie hebben meestal ook problemen met
de motokinesthetische vaardigheid in de getroffen lichaamsdelen. Ze hebben totaal geen controle
meer over de spastische en atactische bewegingen bewegingen. (eigen context)
motokinesthetic approach
fonetische plaatsing n. / f. / -en [fonetisch plaatsen]
een spraaktrainingssysteem dat gebruikt wordt om klankplaatsing aan te leren d.m.v.
technieken als manipulatie van de articulatie-organen, auditieve stimulatie en visuele
voorstellingen (Termin. of Com. Disorders)
e.g. De motokinesthetische methode is de methode van Young & Hawk van 1955. De therapeut zal
door manipulaties det geluid en het lichaam in bepaalde posities brengen, zodat tactiele en
kinesthetische herkenningspunten voor de fonetische plaatsing van de spraakklanken duidelijk
merkbaar zijn. (Stes)
motor aphasia
motorische afasie c. / f. / geen mv. [ motorisch afatisch]
= amnesie van Broca, motore afasie, associatore afasie, atactische afasie, expressieve
afasie
toestand waarin de patiënt weet wat hij wil zeggen, maar de woorden (bij laesie van het
motor spraakcentrum van Broca) niet kan produceren. Verwarring met dysarthrie en
verbale apraxie moet vermeden worden (Pinkhoff-Hilfman)
e.g. De afasiepatiënt met een motorische afasie heeft problemen met de fonologie en gebruikt daarbij
literale parafasieën. Hij kan zijn ideeën niet uiten in taal. Er is een slechte articulatie en
perseverarties. (Dharmaperwira-Prins)
motor dysfunction
stoornis in de motoriek c. / f. / -sen
aantasting van de spieren die het vlot en normaal bewegen van het lichaam of bepaalde
lichaamsdelen verhindert of beïnvloedt. Verlies of gebrekkig functioneren van het
bewegingsapparaat. De stoornis kan gaan van het totaal niet meer kunnen bewegen
door verlamming of hyperkinesie tot spasticiteit van bewegingen en houdingen ()
e.g. Dit resulteert in een stoornis van de motoriek in de imitatie en coordinatie van spieractiviteit,
alsmede de controle van tonus en houding. Wanneer dit ernstige vormen aanneemt dan kan de
patiënt verplicht zijn om zich te verplaatsen in een rolstoel, vaak ook om vallen te voorkomen bij
evenwichtsproblemen door spanning en spasticiteit. (Espir, eigen context)
motor inco-ordination
spierincoördinatie c. / f. / geen mv.
= motorische incoördinatie
het niet juist gecoördineerd bewegen van de spieren of zenuwen. De beweging van de
spieren en dus van de ledematen gebeurt niet gecontroleerd en beheerst. De
bewegingen zijn bovendien niet op elkaar afgestemd (Van Dale, eigen definitie)
e.g. Na een epileptische aanval kan de patiënt te maken hebben met bepaalde spierincoördinatie.
Door de felle samentrekking van de spieren tijdens de epileptische aanval kunnen de spieren
eveneens niet gecoördineerd worden. (M.Cockelaere, eigen context)
motor neuron disease