definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 29
het aantal malen dat een persoon in- en uitademt per minuut. (normale waarde 10 - 20
ademhalingen per minuut) (Pinkhof-Hilfman)
e.g. Het ademminuutvolume (AMV) is het ademvolume maal de ademhalingsfrequentie waarmee
aangegeven wordt hoeveel lucht er per minuut uitgewisseld wordt. (Medische Winkler Prins,
eigen context)
breathing therapy
ademhalingstherapie n. / f. / -ën
methode van behandeling om de ademhaling te verbeteren te wijzigen. Meer bepaald
het wijzigen van het ademhalingstype, ademvolume (conditie) en ademcontrole (Van
Dale, eigen definitie)
e.g. Bij asthenische ademsyndroom zal de ademhalingstherapie zich vooral concentreren op het
verstevigen van de midderifspier en het kracht zetten op de spieren in de buikstreek en heel het
orale gebied en benadrukken van de neusademhaling om de algehele zwakte in lichaam en stem
en ademhaling op te heffen. (Stes)
broad phonetic transcription
globale fonetische transcriptie c. / f. / -s [globaal fonetisch transcriberen - - globaal
fonetisch getranscribeerd]
= fonetisch schrift
fonolgisch geörienteerde fonetische schrijfwijze die volgens afspraak tussen // geplaatst
wordt. Het geeft de wijze van uitspreken weer voor een bepaalde spraakklank
(Nooteboom en cohen, eigen definitie)
e.g. De globale fonetische transcriptie is een belangrijk hulpmiddel bij de observatie en de schriftelijke
weergave van spontane spraak. Zo kan later precies herlezen worden hoe de woorden
uitgesproken worden door een belaapde patiënt, zonder extra opnames op band te moeten
maken. (eigen context)
broad-band noise
breedbandruis n. / m. / geen mv.
geluid van verschillende frequenties die over een ruim, breed frequentiebereik verspreid
zitten (Cornette)
e.g. Er zijn verschillende soorten ruis mogelijk. Zo kunnen we spreken van smalband- en
breedbandruis die elk een ander auditief effect zullen hebben. (eigen context)
buccal speech
buccale spraak c. / f. / geen mv. [buccaal spreken - - buccaal gesproken]
het sterk articuleren van woorden, waarbij voornamelijk de spieren van de wangen
gebruikt worden (Van Maele)
e.g. De wangspier (m. buccinator) is een kruisspier, met oorsprong aan de bovenkaak en aan de
benedenkaak, ter plaatse van de kiezen. Ze gaan kruiselings naar de mondhoeken. Wat van
boven komt, hecht zich beneden aan de mondhoek; wat van beneden komt, boven aan de
mondhoek. Deze spier wordt intensief gebruikt bij de buccale spraak. (Linthorst, eigen context)
burst
plosie n. / f. / -s
= plof, explosie