definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 142
wordt uit de achterwand van de keel een reepje slijmvlies gesneden, dat ingehecht wordt
in het zachte gehemelte. Een kant van de reep blijft aan de keelwand vastzitten, zodat
een faryngale flapgevormd wordt (Hilfman)
e.g. Bij sommige kinderen blijkt dat er, ondanks de sluiting van de spleet in het zachte gehemelte,
toch voldoende afsluiting kan worden bereikt van de keelholte. Indien spraaktraining onvoldoende
verbetering brengt, zal waarschijnlijk voorgesteld worden om het zachte gehemelte te verlengen
via een pharyngoplastie. (Schisis)
pharynx
farynx n. / f. / -en [ pharyngaal]
= pharynx,
een musculair met slijmvlies beklede buis bij zoogdieren, beginnend achter de choan en
tot aan de larynx en de oesophagus, met een verwijding achter de mondholte en de
fauces (Groot Woordenboek der Geneeskunde; Encyclopaedia Medica)
e.g. De pharynx bestaat uit drie gedeelten. Het bovenste gedeelte (pars nasalis) ligt achter de
neusholte, het middelste gedeelte (pars oralis) achter de mondholte, het onderste (pars laryngea)
achter het strottehoofd. (Faller)
phonation
stemgeving n. / f. / geen mv. [stemgeven - - stemgevend]
= fonatie, stemvorming, stemproductie, klankvorming
het stem-geven, de stem laten klinken onder coördinatie van de ademhaling en de
stembanden, de grondslag van het spreken (Pinkhof-Hilfman)
e.g. Stemgeving is mogelijk doordat de intrinsieke larynxspieren de verschillende larynxkraakbeentjes
kunnen bewegen, zodat hun onderlinge positie verandert. (Schutte)
~ articulatie
phonatory stoppage
blokkade n. / f. / -s [blokkeren]
als de spraak onderbroken wordt, niet meer continu is spreken we van een blokkade. De
spraak wordt gekenmerkt door inhouding, pauzes (Vertaling)
e.g. Het stottergedrag van een individu wordt geïdentificeerd en gecategoriseerd als herhalingen van
zinsdelen, van hele woorden of delen van woorden, verlengingen, blokkades, gespannen
ongevulde pauzes, afgebroken woorden, circumlocaties (omschrijvingen met veel omhaal),
omredigeringen en gevulde pauzes. (Starkweather, Gottwald, Halfond)
phoneme
foneem n. / n. / -nemen
kleinste in de tijd afgrensbare klankeenheid die een betekenisverschil aangeeft. Een
foneem bevat alle mogelijke uitspraakvarianten van een spraakklank (Van Dale, Rietveld
- van Heuven)
e.g. Uit het verschil in betekenis tussen 'bek' en 'bed' blijkt dat 'k' en 'd' fonemen zijn. Een correcte
realisatie van een foneem noemen we een allofoon. Een foneem wordt in de taalwetenschap
aangeduid met symbolen tussen schuine strepen: / /. (Van Dale, Rietveld - van Heuven)
phonemic paraphasia
fonemische parafasie c. / f. / -ën