definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 54
dissociation
dissociatie n. / f. / -s [dissociëren - - dissociatief]
het uiteenvallen, het onvermogen om de dingen als een geheel te zien, ontbreken van
verbanden (VD, Pinkhof)
e.g. Een ander voorbeeld van dissociatie is de brave huisvader die op zondag in een voetbalvandaal
verandert. Dissociatie kan soms zo erg worden dat er sprake is van een meervoudige
persoonlijkheid. (Prisma van de psychologie)
◊ dissociatiesnelheid
dissolution
uitvalsverschijnsel n. / n. / -en
het tijdelijk wegvallen van verworven taalprocessen ingevolge aandoeningen,
ziektebeelden enz. Het opgeheven of verminderd zijn van enigerlei functie van een
orgaan, orgaanonderdeel of -systeem door ziekte of operatieve ingreep dan wel
fysiologisch (Chantrain, Coëlho)
e.g. De afatische patiënt vertoont uitvalsverschijnselen op het vlak van woordvinding en zinsbouw.
(Chantrain)
distinctive-feature system
fonologische karakteristieken c. / f. / [ fonologisch karakteristiek]
= fonologische kenmerken, distinctieve kenmerken
de distinctieve kenmerken van de fonologische processen (Chantrain)
e.g. Fonologische karakteristieken worden ook wel distinctieve kenmerken genoemd, omdat ze vaak
twee klanksegmenten en daardoor twee woorden van elkaar onderscheiden. De 'b' is
bijvoorbeeld wat betreft al zijn eigenschappen gelijk aan de 'p' behalve dat de 'b' stemhebbend is,
en de 'p' stemloos. Het kenmerk 'stem' onderscheidt dus de 'b' en de 'p': de 'b' is '+stem' en de 'p'
is '-stem'. En dankzij het verschil tussen de 'b' en de 'p' kunnen bijvoorbeeld de woorden 'bak' en
'pak' van elkaar onderscheiden worden. (Booij)
distortion
distortie n. / f. / -s
de vervorming van een spraakklank (bijvoorbeeld de [r] in straat wordt stemloos gemaakt
of met te weinig trilling) (Orlemans, Eelen, Hermans)
e.g. Vooral distorties van de [r] of [R] komen veel voor. Men kan twee vormen van distorties
onderscheiden: enerzijds distorties van een apicale [r], waarbij de vibratie gevormd wordt door
spierdelen te onderbreken door uitstromende lucht, en anderzijds distorties van de ratelende [R],
waarbij de vibratie gevormd wordt door sputumblaasjes te maken op bepaalde
articulatieplaatsen. (Stes)
divergent semantic thinking
Divergent semantisch denken c. / n. / geen mv. [divergent semantisch denken]
het oproepen van logische alternatieven voor bepaalde informatie binnen de gegeven
context, inhoud. Het leggen van associaties en kaderen van de gegeven inhoud in een
groter geheel. Het vinden van verschillende responsen als mogelijke oplossing van een
taak of opdracht (Chapey, eigenvertaling en difinitie, Dharmaperwira-Prins)
e.g. Bij afasiebehandeling wordt veelal gebruik gemaakt van convergente taaltaken, taken waarbij een
stimulus wordt aangeboden waarop slechts één antwoord mogelijk is, zoals het benoemen van