definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 12
aphonia
afonie n. / f. / geen mv. [ afoon]
klankloosheid in de stem door stoornis in de werking van de stembanden. Onvermogen
om te spreken of te zingen (Kloosterhuis, Coëlho, GVD)
e.g. Bij bilaterale stembandverlamming veroorzaakt door een trauma (postoperatief) is er
stembandstilstand en dus een totale afonie. (Stes)
~ disfonie
Volkomen heesheid is een vorm van afonie
apical
apicaal adj. /
= apico-
eigenschap van een medeklinkers die geproduceerd worden door gebruik te maken van
de tongpunt (eigen vertaling)
e.g. De dentalen en de alveolairen brengt men soms samen in één groep: de 'apicale' klanken,
aangezien ze ontstaan door contact tussen apex en tand(kas). (Collier)
◊ alveolaire apicaal
approximant
approximant n. / m. / -en [approximeren - approximatie - approximatief]
de benaderende, datgene wat het meest aanleunt bij iets anders (GVD)
e.g. Hoewel de approximanten /j,w,r/ in de fonetiek als klinkers beschouwd worden, zijn ze qua functie
medeklinkers, aangezien ze vaker voorkomen op een marginale dan op een centrale plaats in de
lettergreep. (eigen vertaling)
approximation
approximatie n. / f. / -s [approximant - approximatief]
= benadering
het vaststellen of ramen van een waarde van een grootheid die de werkelijke exacte
waarde nabijkomt (Winkler Prins)
e.g. Bij het stotteren is de approximatie een opzettelijke poging van de stotteraar om op een minder
afwijkende manier te spreken, en zo in zijn spreken meer aan te sluiten bij het normale
spreekpatroon. (eigen context)
apraxia
apraxie n. / f. / geen mv.
onvermogen tot het uitvoeren van doelgerichte bewegingen. Apraxie van de spraak is
het onvermogen de beweeglijkheid van lichaamsdelen doelmatig te coördineren, hetzij
buccofaciaal (mond- en gelaatsspieren), oraal (articulatieorganan), verbaal
(ongeschiktheid tot syntax en zinsformulering) (GVD, Van Maele)
e.g. Apraxie komt voor na o.a. hersenbloedingen in de dominante hemisfeer vaak in combinatie met
afasie, en uit zich niet alleen in de spraak maar ook in alledaagse handelingen zoals aankleden
en het hanteren van voorwerpen. (Elseviers Nieuwe Medische Encyclopedie, eigen context)
◊ ideokinetische apraxie, structurele apraxie, handapraxie, constructieve apraxie,
kledingsapraxie