definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 58
dystonia
dystonie n. / f. / -ën [ dystonisch]
Lt. dystonia
abnormale spanning van spieren en gewrichten (Van Maele)
e.g. De gespannenheid of dystonie doet zich niet alleen kennen in een slecht beheerste ademhaling,
maar ook in een onvoldoende ontspannen functie van de stemplooien en van de spieren van het
aanzetstuk. (Damsté)
dystonic dysphonia
dystonische dysfonie c. / f. / geen mv.
gebrekkige of verkeerde stemgeving gekenmerkt door dystonie, een zwakke
spiercontrole, weinig spanning, kracht (Zak. der Gen., eigen definitie)
e.g. Dystonische dysfonie of heesheid is een afwijkende werking van de stembanden. Onderscheid
wordt gemaakt in heesheid door onvoldoende sluiting van de stembanden en oppervlakkige
ademhaling bij een ingezakte borstkas, waarvan dan een hese stem met zgn. wilde
ongecontroleerde lucht en een niet-draagkrachtig geluid het gevolg zijn (hypokinetisch syndroom)
en de heesheid die ontstaat wanneer de stembanden krachtig zijn samengeperst en er door een
hoge borstademhaling een te hoge luchtdruk onder de borstklep wordt gevormd. (Winkler Prins)
ear canal
gehoorgang n. / m. / -en
gedeelte van het gehoororgaan dat het uitwendig oor verbindt met het middenoor en dat
afgesloten wordt door het trommelvlies (Chantrain)
e.g. Bij het proces van het horen worden geluidsgolven opgevangen en door de gehoorgang geleid
naar het trommelvlies dat erdoor in trilling wordt gebracht. Door ophoping van oorsmeer kan de
gehoorgang verstoppen wat een gehoorverlies tot gevolg kan hebben. (Kirchmann, eigen
contect)
ear wax impaction
oorsmeerprop n. / f. / -pen
een opgehoopte massa oorsmeer, vast gehecht in de uitwendige gehoorgang en
resistant tegen verwijdering; het kan een graad van gehoorverlies veroorzaken
(Churchill)
e.g. Oorsmeer (cerumen) proppen ontstaan doordat de normale produktie van de oorsmeerklieren bij
een vernauwde gehoorgang of schoonmaakpogingen met wattestokjes een afsluiting van de
gehoorgang veroorzaken. (Winkler prins)
early stuttering
beginnend stotteren c. / n. / geen mv. [beginnen stotteren]
= vroegkinderlijk stotteren
de eerste verschijnselen van abnormaal onvloeiend spreken. Het eerste stadium waarbij
voornamelijk vrij ontspannen herhalingen als eerste stotterverschijnsel opgemerkt
worden (Chantrain)
e.g. Beginnend stotteren is een spraakstoornis die gekenmerkt wordt door een niet vloeiende manier
van spreken, met haperingen en pauzen, herhalingen van spraakklanken of woorden. De
verschijnselen komen niet constant voor, maar zijn afhankelijk van de omstandigheden waarin de
stotteraar zich bevindt en de rol die hij daarin speelt. De stotteraar kan wel vloeiend spreken in