definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 162
psychopathologie n. / f. / -ën [ psychopathologisch]
de ziekteleer betreffende psychische afwijkingen. Wetenschap die zich bezig houdt met
de psychopatische verschijnselen (Pinkhof-Hilfman)
e.g. Borderline syndroom, angst, autisme en schizofrenie zijn slechts enkele van de geestelijke
stoornissen die binnen de psychopathologie bestudeerd worden. (eigen context)
psychosis
psychose n. / f. / -n [ psychotisch]
een zodanig ernstige stoornis van de psychische functies en/of het gedrag, dat de
persoon daardoor niet in staat is de uiterlijke en innerlijke werkelijkheid van elkaar te
onderscheiden : het contact met de werkelijkheid is gestoord (Stes)
e.g. In het algemeen beschouwt men alle stoornissen van de geest, met uitzondering van de
neurosen als psychosen. Het verschil tussen een neurose en een psychose bestaat vooral in de
manier waarop de patiënt zich in de samenleving gedraagt en de wijze waarop hij zijn toestand
kan begrijpen en ernaar handelt. De meest karakteristieke psychosen zijn de manie, de
melancholie, de schizofrenie, de seniele dementie en de paranoia. (Larousse)
psychotherapy
psychotherapie n. / f. / -ën [ psychotherapeutisch]
genezingsmethode die werkt met psychische middelen, bv. hypnose, suggestie;
geestelijke verwerking door vertellen (Van Dale)
e.g. De psychotherapie brengt de patiënt ertoe, met zijn normale vermogens zijn storingen te
overwinnen. (Van Dale)
puberphonia
puberfonie n. / f. / -ën
= puberphonia, mutatiestoornissen, mutatiestemstoornissen
verschijnsel waarbij de hogere toonhoogte van de kinderstem te lang wordt behouden of
onvoldoende vervangen door een lagere toonhoogte en de vollere middenstem van de
volwassen stem, terwijl de larynx toch normaal uitgegroeid is (Stes)
e.g. Patiënten met een puberfonie ervaren meestal veel negatieve sociale reacties. Ze worden
bijvoorbeeld makkelijk als flauw, passief en onvolwassen beschouwd. (Stes)
~ mutatie-falsetstem, verlengde mutatie, incomplete mutatie
pull-out
time-out n. / / -s
bij het stotteren; opzettelijke poging van de stotteraar om het blokkeren van het gestotter
af te zwakken, vooraleer het voltooid is (Nicolosi)
e.g. Elke stotteraar zal bepaalde gedragingen stellen om door een blokkering te geraken. Dit is een
positieve bekrachtiger van dit gedrag. Via de time-out methode laten we niet onmiddellijk een
vloeiend spreken volgen op dit gedrag en zo zal het ongewenste gedrag afnemen. (eigen
context)
pure tone
zuivere toon c. / m. / -en