definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 194
therapy
therapie n. / f. / -ën [ therapeutisch]
geneeskundige behandeling. Onderdeel van de geneeskunde dat zich met het
behandelen en in het bijzonder met de genezing van ziekten bezig houdt (Pinkhof-
Hilfman, GVD)
e.g. Er wordt in de taaltherapie nooit uitgegaan van de kalenderleeftijd, maar van de
ontwikkelingsleeftijd omdat in de therapie ook rekening gehouden moet worden met de specifieke
ontwikkelingsaspecten die aan een bepaald ontwikkelingsniveau verbonden zijn. (Goorhuis -
Schaerlaekens)
◊ taaltherapie, spraaktherapie, stemtherapie, therapieverloop, therapieplanning
thoracic breathing
borstademhaling n. / f. / geen mv. [borstademhalen]
= thoracaleademhaling
inademing bij borstademhaling gebeurt door heffing van de ribben, waardoor de ruimte
van de borstkas in voor- en achterwaartse en dwarse richting wordt vergroot, bij
uitademen verkleint deze ruimte weer (Dorian)
e.g. De ademhaling zit bij de meeste mensen die hees zijn te hoog, te thoracaal, een
borstademhaling. (Van Deinse)
thoracic contraction
borstkascontractie c. / f. / -s [contraheren van de borstkas]
hoofdzakelijk met de spieren van de borstkas uitgevoerde spanning (samentrekking van
de spieren tussen de ribben) in functie van de borstademhaling (uitademing) (Faller,
eigen definitie)
e.g. Hoe minder de elasticiteit van de borstkas voor borstkascontractie met toenemende ouderdom
wordt, hoe geringer en hoe moeilijker de borstademhaling wordt, met een geringere
subglottisdruk die heesheid veroorzaakt. (Faller, eigen context)
thorax
borstkas n. / f. / -sen
= thorax
in de anatomie van de mens, het deel van de romp tussen het vlak door de eerste
ribben, het middenrif, en bestaande uit borstwand en borstingewanden (longen,
hart,enz.) (vertaald uit Stedman's)
e.g. De borstkas wordt dus verwijd, de druk binnen wordt dus lager en zelfs geringer dan die van de
buitenlucht en deze wordt vervolgens aangezogen langs de luchtpijp, de glottis, de keelholte en
de mond- en/of neusholte. (Linthorst, eigen context)
threshold
drempel n. / m. / -s
de minimale waarde van een prikkel om een reactie te ontlokken vanuit een bepaalde
toestand. Te overwinnen weerstand om nog net een zintuiglijke waarneming te
veroorzaken (Van Maele, GVD)
e.g. De drempel bij een zuivere toon gehoortest kan bepaald worden via de stijgende of via de
dalende methode, waarbij men respectievelijk systematisch stijgt en daalt in de aangeboden
luidheden. (eigen context)
~ gehoordrempel / pijndrempel