definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 206
e.g. Procedures gekoppeld aan het verzekeren van een trachea-oesofagale spraak zijn het plaatsen
tijdens de ingreep van een spraakprothese of het maken van een functioneel fistel. (Peeters)
voice rest
stemrust n. / f. / geen mv. [rusten]
het zich onthouden van het gebruik van de stem, ofwel door helemaal niet te spreken of
door het gebruik van een stemkwaliteit met veel overtollige lucht. Er wordt gedurende
deze periode weinig gepraat (Aronson, eigen vertaling)
e.g. Stemrust is meer dan het spreken laten, het betekent ook dat kuchen, hoesten, keelschrapen tot
zelfs fluisteren moeten worden weggelaten. De stemhygiëne wordt dus heel sterk gecontroleerd
en het verkeerd stemgebruik. (Stes)
voice therapy
stemtherapie n. / f. / -ën [ stemtherapeutisch]
een reeks van oefensessies om de stem terug te brengen op het niveau van
geschiktheid dat realistisch bereikt kan worden en dat zal voldoen aan de beroeps- en
sociale behoeften van de patiënt (Aronson, eigen vertaling)
e.g. Stemtherapie is geïndiceerd om een bestaande larynxpathologie te verminderen, om de patiënt
meer aan te passen aan een congenitale of een verworven afwijking en bij psychogene
stemstoornissen. (Stes)
voice tremor
essentiële stemtremor c. / m. / -en
dit is een trage progressieve neurologische aandoening. de tremor (beving van de stem)
neemt toe onder invloed van vermoeidheid, inspanning en emotionele stress (Stes)
e.g. Bij essentiële stemtremor ontstaan meer problemen als de patiënt onder stress moet
functioneren. Erfelijkheid komt meer voor bij essentiële tremor dan bij de ziekte van Parkinson.
(Stes)
~ tremor essentialis, tremor
voiced
stemhebbend adj. /
= met stem
eigenschap van een spraakklank waarbij er bij de uitspraak stembandtrilling is, gevormd
met trilling van de stembanden (Van Dale, eigen definitie)
e.g. Nasalen, liquidae en de klinkerachtigen w en j zijn stemhebbend; ook de h als die tussen 2
stemhebbende klanken staat. Bij de occlusieven en frictatieven zijn er stemhebbende en
stemloze klanken. De stemhebbende zijn tevens los ( lenis, ongespannen, zacht), de stemloze
zijn tevens vast ( fortis, gespannen, scherp). Perceptisch geformuleerd: bij de stemloze is de ruis
krachtiger dan bij de stemhebbende. (Hermkens)
~ stemloos
voluntary stuttering
vrijwillig stotteren n. / n. / geen mv. [vrijwillig stotteren - - vrijwillig gestotterd]
een vorm van desensitisatie voor het stotteren zelf gebruikt tijdens de therapie. Het is
dus het opzettelijk uit vrije wil vertonen van een onvloeiende spraak. De stotteraar moet
vrijwillig stotteren, vrijwillig in de zin van niet automatisch, maar willekeurig (stotteren een
studie van vrijwillig en onvrijwillig gedrag)