definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 66
fluctuating hearing impairment
fluctuerend gehoorverlies c. / n. / -zen
ziektebeeld waarbij het gehoor op bepaalde momenten in de tijd tijdelijk vermindert of
vermeerdert. Soms is er een verlies en soms is er geen (Hilde Chantrain, eigen definitie)
e.g. Het fluctuerend gehoorverlies maakt het nodig om regelmatig controleonderzoeken in te lassen
en op verschillende tijdstippen om een duidelijk beeld te krijgen van het probleem en het verlies.
(Chantrain, eigen context)
fluency
vloeiendheid n. / f. / -heden [ vloeiend]
vloeiendheid wordt gedefinieerd in termen van spraakproductiegemak. Kinderen of
volwassenen die op een gemakkelijke wijze zonder veel inspanningen betekenisvolle
spraak produceren zijn vloeiende sprekers (Starkweather, Gottwald, Halfond)
e.g. Er zijn minstens 3 soorten vaardigheden die bijdragen aan globale vloeiendheid: motorische
coördinatie, linguïstisch vermogen en sociale vaardigheden. Tijdens de spraak- en
taalontwikkeling zijn 2 factoren van invloed op de vloeiendheid van een kind: de verwachtingen
die aan de vloeiendheid worden gesteld en de mogelijkheden van een kind om vloeiend te
spreken. (Starkweather)
~ stotteren
formant frequency
formant n. / m. / -en
elk van de geluidsfrequenties, resonantiefrequenties die samen een bep. spraakklank
vormen (Van Dale)
e.g. Formanten maken onderscheid om klanken te herkennen. De mond- en keelholte geeft het
kanaal waarbinnen de frequenties kunnen resoneren. Afhankelijk van de stand van de
articulatieorganen zullen andere frequenties resoneren en zullen er dus andere formanten
karakteristiek zijn voor de betreffende spraakklank. (Van Immerseel)
free morpheme
vrij morfeem c. / n. / -femen
een morfeem dat op zichzelf reeds een woord is, een morfeem met een semantische
betekenis (Woordenboek voor Spraakpathologie)
e.g. /ei/ en /ui/ zijn woorden die op zich bestaan maar tegelijkertijd zijn het ook morfemen die een
onderdeel kunnen vormen van een woord zoals bv. In "eigen" en "buiten". In dit geval spreken we
van een vrij morfeem. ()
frequency
frequentie c. / f. / -s [ frequent]
het aantal malen dat enige regelmatig herhaalde beweging in een zekere tijd
plaatsheeft. Aantal trillingen van een deeltje per tijdseenheid (GVD, Pinkhof-Hilfman)
e.g. Onder invloed van stress kan de fundamentele frequentie van de stem wijzigen onder invloed van
spanning opgewekt in de spieren. De stem zal dan abnormaal hoog klinken. (eigen context)
fricative