definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 83
interventiedoel c. / n. / -en
doel dat beoogt wordt door elke vorm van benadering, aanpak, verzorging, therapie
(zowel in de medische als in de algemene zin) (Pinkhoff-Hilfman)
e.g. Het interventiedoel van het maken van een opening in de luchtpijp via de hals is het voorkomen
van verstikking van het slachtoffer en het weer mogelijk maken van ademhalen via de
kunstmatige opening. (eigen context)
intonation
intonatie n. / f. / -s [intoneren - - geïntoneerd]
= Stembuiging
het melodisch verloop van een taaluiting, zoals bepaald door waargenomen
toonhoogteverschillen. Soms rekent men ook verschillen in sterkte, duur en tempo tot de
intonatie van de taaluiting (Grote Winkler Prins)
e.g. In principe heeft een afasiepatiënt geen problemen met de prosodische kenmerken van de taal:
ritme, tempo, nadruk en intonatie, wel kan een ernstige niet-vloeiende afasie door zijn
telegramstijl een secondaire aprosodie vertonen. (Dharmaperwira)
◊ intonatiepatroon, intonatiewijze
intonation pattern
intonatiepatroon n. / n. / -tronen
= zinsmelodie
het melodisch verloop van een taaluiting zoals bepaald door waargenomen
toonhoogteverschillen (Winkler Prins)
e.g. Intonatiepatronen worden gekenmerkt door een algemene dalende toonhoogtlijn (declinatie) van
het begin naar het einde van de uiting, waarop door kenmerkende stijgingen, dalingen en
verschillende toonhoogteverschillen kunnen worden aangebracht. Een element binnen de
spraakontwikkeling dat de gelijkenis met de volwassenentaal doet toenemen is de intrede van het
intonatiepatroon of zinsmelodie. (Winkler Prins, Schaerlaekens)
intraoral air pressure
intraorale druk c. / m. / -ken
druk die opgebouwd wordt in de mondholte door afsluiting van de lippen en de neusweg
en aanvoer van lucht vanuit de longen (Van Maele, eigen definitie)
e.g. Bij stemloze explosieven is de glottis open en wordt de intraorale druk hoog op het moment van
de explosie; bij stemhebbende explosieven trillen de stembanden en komt de intraorale druk
langzamer tot stand en is ook gering. (Van Maele)
intubation
intubatie n. / f. / -s [intuberen - - geïntubeerd]
= catheteriseren
het inbrengen van een buigzame buis in de luchtpijp (bij narcose) om de luchttoevoer te
verzekeren en aansluiting op een beademingstoestel mogelijk te maken (Van Dale)
e.g. Onderscheiden worden 'orale endotracheale intubatie' (via de mond) en 'nasale endotracheale
intubatie' (via de neus). Omdat nasale endotracheale intubatie beter wordt verdragen dan de
orale, geschiedt langdurige intubatie altijd via de neus. De endotracheale anesthesie is geen
vorm van anesthesie, maar een methode om optimale gaswisseling mogelijk te maken.
(Jongkees)