definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 41
consonantdeletie n. / f. / -s
= medeklinkerdeletie
fonologisch vereenvoudigingsproces waarbij consonanten weggelaten worden in de
uitspraak van bepaalde woorden (Kindertaal, Howell - Dean)
e.g. Het kind laat in zijn eerste woorden vaak een consonant aan het einde van het woord weg, bijna
nooit aan het begin van een woord. Er zijn een aantal fonologische vereenvoudigingsregels die
een kind regelmatig toepast in de normale ontwikkeling. Initiale consonantdeletie is echter een
proces dat atypisch is. (Bresien, Howell - Dean)
consonant harmony
medeklinkerharmonie c. / f. / -ën
aangenaam klinkende vereniging van gelijktijdige, of elkaar opvolgende medeklinkers,
gelijk gemaakt, zodat ze een mooi geheel vormen binnen het woord volgens eenzelfde
fonetische karakteristiek. Het is ook een vorm van fonologische vereenvoudiging (Van
Dale, eigen vertaling)
e.g. Door het toepassen van medeklinkerharmonie wordt het voor kinderen in de ontwikkeling van hun
spraak eenvoudiger bepaalde woorden uit te spreken. Woorden als mama en papa komen eerst
aan de orde omdat ze van zichzelf al harmonische consonanten bevatten. (eigen context)
consonant imprecision
onnauwkeurige medeklinkervorming c. / f. / -en [onnauwkeurig vormen - - onnauwkeurig
gevormd]
= distortie
de vervorming van een spraakklank (bijvoorbeeld de [r] in straat wordt stemloos
gemaakt). Het op een andere, onnauwkeurige manier vormen van de spraakklank
waardoor deze anders en foutief klinkt (Orlemans, Eelen, Hermans)
e.g. Vooral distorties van de [r] of [R] komen veel voor. Men kan twee vormen van distorties
onderscheiden: enerzijds distorties van een apicale [r], waarbij de vibratie gevormd wordt door
spierdelen te onderbreken door uitstromende lucht, en anderzijds distorties van de ratelende [R],
waarbij de vibratie gevormd wordt door sputumblaasjes te maken op bepaalde
articulatieplaatsen. Het zijn allemaal vormen van onnauwkeurige medeklinkervorming (Stes,
eigen context)
constriction
benauwdheid n. / f. / geen mv. [ benauwd]
toestand en gevoel van bemoeilijkte ademhaling, aanval daarvan (Van Dale)
e.g. In gevallen van acute benauwdheid, waarbij het soms een kwestie van minuten of seconden is,
zal de arts die toevallig aanwezig is, vaak moeten improviseren. Indien de benauwdheid
veroorzaakt wordt door een obstakel in de luchtwegen moet dit verwijderd worden. (Jongkees,
eigen context)
~ beklemdheid, benauwing, benauwenis
constrictor
constrictor n. / m. / -en
= musclus
samensnoerder, een spier die iets afsnoert of vernauwt (Geneesk. Woordenboek)
e.g. De musclus constrictor pharyngis inferior is de onderste keelvernauwer; oorsprong : cricoïd en
thyroïd; insertie : mediane raphe aan de achterzijde van de pharynx; functie : vernauwt de
pharynx; innervatie : glossopharyngeus, vagus, laryngeus recurrens (Pinkhof-Hilfman)