definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 201
unvoiced
stemloos adj. /
gevormd zonder trilling van de stembanden, zonder fonatie (Van Dale)
e.g. Bij de occlusieven en de fricatieven zijn er stemhebbende en stemloze klanken. De
stemhebbende zijn tevens los (lenis, ongespannen, zacht), de stemloze zijn tevens vast (fortis,
gespannen, scherp). Perceptisch geformuleerd: bij de stemloze is de ruis krachtiger dan bij de
stemhebbende. (Hermkens)
upper oesophagus
bovenste deel van de slokdarm c. / m. / geen mv.
deel van de buis tussen keelholte en maag, die zich opent wanneer voedsel of drank
moet passeren, dat helemaal tegen de farynx aan ligt (ten Winkel, eigen definitie)
e.g. Oesofageale transporttijden kunnen worden gemeten vanaf het punt waar de bolus de oesofagus
binnenkomt bij het bovenste deel van de slokdarm, ofwel bovenste oesofageale sfincter, totdat de
bolus de maag binnengaat bij de gastro-oesofageale overgang, ofwel onderste oesofageale
sfincter. (Logemann)
upper respiratory tract
bovenste luchtweg c. / m. / -en
de weg die de lucht aflegt tussen de pharynx en de neusopeningen ()
e.g. De eerste beschreven tracheostomie om een obstructie van de bovenste luchtwegen te
verhelpen dateert volgens Citta-Pietrolungo (1993) van 124 voor Christus door Asclepiades, maar
Heffner et al. (1986) melden dat tracheotomieën al zo'n 3000 jaar geleden in Egypte en India
plaatsvonden. (http://gammaleer.fontys.nl/pamflet/logopedi/slikstoo/gevolg.htm)
utterance
uiting n. / f. / -en [uiten - - geuit]
= uitdrukking, expressie
het in woorden of houding tot uitdrukking brengen (van gedachten, gevoelens), de uiting
van gevoelens door de taal van het lichaam. Wat men uit, al of niet door woorden (Van
Dale)
e.g. Na de leeftijd van vier jaar kan de lengte van de talige uitingen sterk variëren en is deze
gemiddelde uitingslengte niet meer zo duidelijk een maat van de taalontwikkeling. De
syntactische structuur van de uiting neemt dan immers meer in belang toe. (Goorhuis -
Schaerlaekens, eigen context)
◊ uitingslengte
uvula
huig n. / f. / -en
= uvula, staphyle, staphylion, uvula palatina
een klein vlezig aanhangsel aan de achterrand van het zachte gehemelte (Hilfman)
e.g. De functie van de huig in de spraak is het regelen van de resonantie. Bij nasale klanken zal de
huig naar beneden hangen en zal de opening naar de neusholte open zijn. Bij orale klanken zal
er door het heffen van de huig naar de achterwand van de farynx een afsluiting gevormd worden
van de nasale caviteit. (eigen context)
uvular