definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 130
e.g. Orofaciale dyskinesie wijst op een extrapiramidale stoornis t.g. v. arteriosclerosis, waarbij de
onderkaak onwillekeurige bewegingen maakt. Vooral tijdens het praten wordt hier hinder van
ondervonden omdat de articulatie verstoord wordt. (Hilfman)
oromotor
oromotorisch adj. /
met betrekking tot de spieren die instaan voor de beweging van de mond (Pinkhof-
Hilfman)
e.g. Een diepgaand oromotorisch onderzoek en behandeling is noodzakelijk bij patiënten met
dysarthrie en dysphagie, zodat duidelijk wordt welke spieren het meest getroffen zijn en welke
minder of niet. (eigen vertaling en context)
oronasopharyngeal
oro-nasaal-faryngaal adj. /
betrekking hebbend op de mond, de neus en de farynx (Stedman, eigen vertaling)
e.g. Bij lip- en gehemeltespleten zijn medische interventies nodig voor het normaliseren van de oronasale-faryngale
streek (chirurgisch, prothetisch). Na de correcties op medisch gebied is
logopedische behandeling aangewezen om de spraakbewegingen en slikbewegingen goed op te
volgen en onnatuurlijke compensatiereacties weg te nemen. (Stes, eigen context)
oropharynx
mesopharynx n. / f. / -en
het middelste gedeelte van de pharynx achter de mondholte (Fallen)
e.g. De grens tussen nasopharynx en mesopharynx ligt op de grens tussen de tweede en de derde
halswervel. De beide amandelen en de lymfoid weefsel bevattende zijstrengen van de laterale
pharynxwand wordt tot de mesopharynx gerekend. (Gerlings)
orosensory
orosensorisch adj. /
wat ten dienste staat van het gevoel van en in de mond (Stedman (eigen vertaling))
e.g. Een orosensorisch probleem kan problemen hebben voor de goede articulatie. De patiënt voelt
de correcte articulatieplaats niet aan en moet in het beginstadium veel met visuele feedback en
voordoen de juiste plaatsing vinden. De spraak zal later veel meer op auditieve feedback
gesteund zijn dan tactiel en visueel. (eigen context)
oscillation
trilling n. / f. / -en [trillen]
een ritmische en snelle, heen en weer gaande beweging, een periodieke beweging; elk
der heen- en weergaande bewegingen samen van een voorwerp of een deeltje die in
hun opeenvolging het trillen uitmaken (Van Dale)
e.g. De a waarop instrumenten gestemd worden heeft 435 trillingen per seconde. Geluid bestaat uit
longitudinale harmonische trillingen van luchtmoleculen. (Van Dale, eigen context)
oscillator
oscillator n. / m. / -en of -s [oscilleren]
toestel om elektrische trillingen of golven op te wekken (Verschueren)