definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 138
pathogenesis
pathogenese n. / f. / geen mv. [ pathogenetisch]
= ziekteoorzaak, pathogenie, nosogenie
de wijze waarop een ziekte ontstaat; de leer van de ziekteoorzaken (Coëlho)
e.g. De pathogenese van stembandknobbels komt hoofdzakelijk neer op een verkeerd stemgebruik
en stemmisbruik gedurende een lange periode waardoor er voortdurend aanslagen gepleegd
worden op de stembanden en waardoor er dan weer compensatiemechanismen in werking
treden die eveneens een vernietigend effect hebben op de stembanden. (eigen context)
pathologist
patholoog n. / m. / -gen [ pathologisch]
deskundige op het gebied van de wetenschap betreffende de veranderingen van vormen
en functies van het zieke organisme (Pinkhoff-Hilfman)
e.g. Bij vaststelling van gezwellen op en rond de stembanden zal de NKO-arts onmiddellijk stalen
nemen en de stukjes weefsel opsturen naar de patholoog voor verder onderzoek. Zo kan een
eventueel carcinoom vastgesteld of uitgesloten worden. (eigen context)
~ pathologie
pathology
ziekteleer n. / f.(m.) / geen mv.
= pathologie
dat deel van de medische wetenschap dat de oorzaken en de aard der ziekten
behandelt en de veranderingen in het lichaam die er het gevolg van zijn (Van Dale)
e.g. De klinisch patholoog is een medisch specialist, die met behulp van de microscoop op cel- en
weefselmateriaal van patiënten diagnosen stelt. Daarnaast wordt er op een afdeling Klinische
ziekteleer postmortaal diagnostisch onderzoek verricht. (http://www.pathology.nl/)
~ patholoog
pathophysiology
pathofysiologie n. / f. / geen mv.
kennis en studie van de fysiologie van het zieke orgaan of organisme (Coëlho)
e.g. Bij pathofysiologie wordt voornamelijk gebruik gemaakt van methoden die de werking van het
lichaam onderzoeken teneinde gegevens te verkrijgen omtrent de oorzaak van het verkeerd
functioneren van een orgaan. (Winkler Prins)
~ pathologie
perception
waarneming n. / f. / -en [waarnemen - - waarnemend]
= perceptie
de bewustwording en associatieve verwerking v.e. door één der zintuigen ontvangen
prikkel (Zakwoordenboek der Geneeskunde)
e.g. Wanneer de pathologie gesitueerd is in de cochlea of ter hoogte van de gehoorzenuw en/of de
centrale banen, spreekt men van een verlies in de waarneming van geluid en spraak. (Forton,
eigen context.)
◊ waarnemingsverlies, taalwaarneming