definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 67
fricatief n. / m. / -ven
= wrijfklank, glijder, spirant
consonant waarbij vernauwing in het aanzetstuk optreedt bij het spreken; daardoor
ontstaat wrijving en is een turbulente luchtstroming in het spraakkanaal door de
vernauwing (Van Maele, eigen definitie)
e.g. De fricatieven [f, v, s, z, x] kun je verlengen - de lucht ontsnapt met wrijving. Naast de wrijfklank
zijn gebruikelijke benamingen fricatief of spirant. Deze fricatieven worden gebruikt in de beginfase
bij stemtherapie voor hyperkinetisch stemgedrag bij het foneren op een kaatsende ademhaling bij
Svend Smith en bij vermindering van harde steminzetten (Neijt, eigen context)
front sound
voorklank c. / m. / -en
indien we uitgaan van de plaats waar de klank ontstaat, krijgen we een indeling volgens
de articulatieplaats, o.a. vooraan in de mond. De afsluiting of vernauwing bij de
productie van de voorklank gebeurt vooraan in de mond (Van Maele, eigen definitie)
e.g. Patiënten met een lip- en/of gehemeltespleet hebben vaak problemen met de productie van een
voorklank. De bilabialen bijvoorbeeld: p,b,m, bilabiale w , gevormd tussen beide lippen, zullen
moeilijk gevormd kunnen worden. (Van Maele, eigen contect)
fronting
fronting n. / / geen mv.
= het naar voor brengen van de articulatie
verwijst naar het vervangen van fricatieven (/s/, /z/) en het vervangen van palatalen (/k/)
door alveolaren (/t/ en /d/). De spraakklanken worden dus vervangen door andere
spraakklanken waarvan de productie meer vooraan in de mond plaats vindt (Stes, eigen
definitie)
e.g. Het kind vervangt alle achterconsonanten door voorconsonanten bij fronting waardoor onder
meer hottentottentisme kan ontstaan. (Chantrain)
function word
functiewoord n. / n. / -en
grammaticaal woord dat dient om bepaalde betrekkingen tussen zinsdelen uit te drukken
zoals bvb lidwoorden, voegwoorden en voornaamwoorden, het woord heeft op zich geen
semantische betekenis (Van Dale, eigen definitie)
e.g. Tijdens de vroeglinguale fase in de taalontwikkeling wordt er vaak een doffe e tussengevoegd die
lijkt te staan voor een onbeklemtoond functiewoord dat in de volwassentaal gebruikt wordt.
(Schaerlaekens)
functional articulation disorder
functionele articulatiestoornis c. / f. / -sen
stoornis in het gebruik van de articulatoren zonder dat er een anatomisch letsel aan de
basis ligt (Chantrain)
e.g. In de normale spraak- en taalontwikkeling komen periodes van functionele articulatiestoornissen
voor . Deze stoornissen kunnen sneller verholpen worden dan organische stoornissen. Bij een
functionele articulatiestoornis komt het er tijdens de therapie op aan om het gedrag van de
patiënt te wijzigen. (Chantrain, eigen context)
functional dysphonia