definiciones%20de%20terminos%20flamenco.pdf

Definiciones de términos flamenco 61
ziekte van Ménière n. / f. / geen mv.
= syndroom van Ménière
aandoening van het binnenoor met als voornaamste verschijnselen aanvallen van
duizeligheid, misselijkheid, braken, eenzijdig oorsuizen, eenzijdige gehoorstoornissen en
oogsidderen; de aandoening wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een verstoring in het
binnenoor; de ziekte begint meestal na het 40ste jaar (Elseviers nieuwe medische
encyclopedie)
e.g. De ziekte van Ménière is uitermate hinderlijk; is de aanval hevig, dan kan hij gepaard gaan met
transpireren, braken en diarree. (grote winkler prins)
endotracheal intubation
endotracheale intubatie c. / f. / -s [intuberen - - geïntubeerd]
het inbrengen van een buis, i.h.bijz. het via de mond-keelholte en de larynx in de trachea
brengen van een buis, vnl. in het kader van de intratracheale anesthesie, voorts bij
dreigende verstikking door afsluiting (Zak. der Gen.)
e.g. Endotracheale anesthesie wordt toegepast als een spierverslappend middel wordt gegeven (en
de patiënt dus wordt beademd) of de patiënt zelf een inhalatie-anestheticum inademt, maar de
luchtwegen door de aard der operatie voor de anesthesist onbereikbaar zijn. Voorts in alle
gevallen waarbij de patiënt spontaan het inhalatie-anestheticum inademt, maar er zekerheid moet
zijn dat er tijdens de operatie geen maaginhoud in de trachea loopt. Onderscheiden worden orale
endotracheale intubatie en nasale endotracheale intubatie. (Codex Medicus)
endotracheal tube
endotracheale tube c. / f. / -s
= beademingsbuis
beademingsbuis die aangebracht wordt in de trachea (Coëlho)
e.g. Zodra de chirurg de borstkas opent, wordt het ademhalingsmechanisme van de patiënt verstoord.
Men brengt een endotracheale tube, een beademingsslang in de luchtwegen om de patiënt te
kunnen beademen. (Natuur en Techniek)
enunciate
articulatie n. / f. / -s [articuleren - - articulatorisch]
vorming van spraakklanken, opeenvolging en geheel van de spraakbewegingen (Winkler
Prins)
e.g. Binnen de articulatie kunnen spraakklanken ingedeeld worden naar hun articulatorische
eigenschappen. Het meest fundamentele verschil is dat tussen klinkers (vocalen), waarbij de
lucht het spraakkanaal ongehinderd kan verlaten, en medeklinkers (consonanten), waarbij het
spraakkanaal geheel of vrijwel geheel afgesloten is. (Van Dale)
◊ articulatietherapie, articulatiestoornis, articulatiegedrag
environmental deprivation
sociale deprivatie c. / f. / geen mv. [depriveren]
een te geringe of onvoldoende kwalitatieve sociale relatie, gemis aan affect en sociaal
contact en de stoornissen die daar het gevolg van zijn (Van Maele)
e.g. Sinds de Tweede Wereldoorlog ontwikkelt hij educatieve programma's voor kinderen,
adolescenten en volwassenen die naar Israel zijn geëmigreerd en/of die een
[ontwikkelings]achterstand hebben als gevolg van een verstandelijke handicap of sociale
deprivatie. (http://www.israel.nl/ambassade/culture/mabat-arc/m34/feuerstein.html)