Dynamiek in islamitisch activisme - Wetenschappelijke Raad voor ...

More documents

Recommendations

Info

de ontwikkeling van recht en rechtsstelsels op grond van siyasa strafbaar gestelde gedragingen kunnen betrekking hebben op misdrijven tegen de godsdienst en overtredingen van religieuze voorschriften, voorzover al niet strafbaar als hadd-misdrijf. Het kan gaan om geloofsafval; beledigingen aan het adres van de godsdienst (zoals de beruchte blasfemiewetten in Pakistan); het bedrijven van godsdienstige missie door niet-moslims; godsdienstuitoefening en -verbreiding door moslims met ongeoorloofde geloofsopvattingen; zondig geachte seksuele gedragingen zoals overspel of fysieke contacten in het openbaar; onzedelijke culturele gedragingen, zoals dansen en zingen; niet gehoorzamen aan religieuze plichten zoals het vrijdaggebed, het alcoholverbod en de vastenmaand (Otto 2006; Berger 2006). In Saoedi-Arabië, Iran, Soedan en Afghanistan tijdens de Taliban-episode wordt de publieke moraal bewaakt door de zedenpolitie, die vaak ressorteert onder een ‘bureau voor bevordering van het goede en voorkoming van het kwade’. De situatie ten aanzien van wet en werkelijkheid rond geloofsafval is weergegeven in tabel 4.2. Tabel 4.2 Geloofsafval: strafbaarheid en bestraffing Egypte Marokko Saoedi-Arabië Soedan Turkije Afghanistan Iran Pakistan Indonesië Maleisië Mali Nigeria Strafbaarstelling van geloofsafval 1 Nee Nee Ja Ja Nee Betwist Ja, geldigheid betwist Nee Nee Ja Nee Nee Veroordelingen voor geloofsafval en tenuitvoerlegging straf Nee Nee De laatste jaren niet meer2 Incidenteel Nee Nee De laatste jaren niet meer3 Nee Nee Zeer zelden4 1 Het strafrecht van Saoedi-Arabië is volledig gebaseerd op de sharia. Op geloofsafval staat de doodstraf. Indien die bewezen wordt, wordt de straf ook ten uitvoer gebracht. In Soedan (artikel 126 wetboek van strafrecht) staat eveneens de doodstraf op geloofsafval. 2 Volgens het U.S. International Religious Freedom Report 2004 hebben de laatste jaren geen executies meer plaatsgevonden wegens geloofsafval. 3 Volgens de ambtsberichten van het ministerie van Buitenlandse Zaken van 2005, p. 31 heeft zich de laatste jaren geen enkel geval van strafvervolging voorgedaan van personen die zich tot het christendom hebben bekeerd. Recentelijk hebben geen executies voor geloofsafval meer plaatsgevonden. 4 Het gaat hier om zeer spaarzame acties op grond van deelstaatwetgeving, welke geen hogere sancties kennen dan drie jaar gevangenisstraf. Bron: Otto 2006: 107 Nee Nee 125
126 dynamiek in islamitisch activisme Geloofsafval wordt bedreigd met zeer zware straffen in Saoedi-Arabië, Soedan, Afghanistan en Iran, en met een lichtere straf in Maleisië. In zeven van de twaalf nader onderzochte landen is geloofsafval niet opgenomen in het wetboek van strafrecht; in Afghanistan en Iran is dit onderwerp betwist. De doodstraf op afvalligheid is in Saoedi-Arabië en Iran de laatste jaren niet meer voltrokken, in Soedan incidenteel. Ook al geldt volgens Otto (2006) nog steeds de constatering van Beke in de jaren negentig dat bestraffing van geloofsafval tegenwoordig een uitzondering is (Beke 1996), de dreiging die uitgaat van de strafbaarstelling is natuurlijk wel uitzonderlijk hoog. Uit bovenstaande opsommingen blijkt dat het vooral de landen zijn met een islamitische staatsvorm waar islamitisch strafrecht is geïntroduceerd, maar dit geldt niet voor alle. In Afghanistan is na de episode van het Talibanbewind het in de jaren zeventig bestaande strafrecht weer van toepassing. Er is een nieuw wetboek van strafvordering in de maak; het is onduidelijk in hoeverre hier de hadd-straffen in voorkomen (Yassari en Saboory in Otto et al. 2006: 195). Tegelijk dient bedacht te worden dat in Afghanistan het rechtsstelsel-in-opbouw nog in een chaotische toestand verkeert. Waar het formele stelsel nog lang niet op orde is, wordt teruggevallen op het informele gewoonterecht dat in de praktijk op incorrecte wijze is verweven met bepalingen uit de sharia. Feitelijk zullen dan ook zeker hadd-straffen worden uitgevoerd (uk Home Office 2004). Tussen de landen waar het hadd-strafrecht nu formeel geldt, bestaan grote verschillen van interpretatie en toepassing. De zware vormen van hadd-straffen worden daadwerkelijk toegepast door – naast Saoedi-Arabië – Iran en Soedan, zelfs dusdanig dat van de zijde van islamitische schriftgeleerden soms geprotesteerd wordt dat de voorwaarden die in de fiqh zijn geformuleerd voor de bewijsvoering onvoldoende in acht worden genomen. Ook voor misdrijven die buiten de koranische hadd-definitie vallen, zijn ‘gemakshalve’ wel eens lijfstraffen ingevoerd. Momenteel lijkt het er echter op dat in zowel Iran, Soedan als Noord-Nigeria de toepassing terugloopt; gevoeligheid voor buitenlandse protesten zal hier niet vreemd aan zijn. Opmerkelijk is overigens wel dat, met uitzondering van Saoedi-Arabië en Iran (tot 1982), de betreffende regelgeving is geschoeid op nationale wetgeving en wordt toegepast door een nationale rechterlijke macht. Tegelijkertijd zijn door deze hybride constructie ook remmen ingebouwd op toepassing. Veroordelingen door lagere rechtbanken, bemensd door conservatievere rechters, worden op hogere niveaus vaak ongedaan gemaakt. Met name de hogere rechters zetten hun bevoegdheden in – soms ook ter beperking van de machtspolitiek van het regime – om het bereik te beperken en/of de eisen aan de bewijsvoering dusdanig te verzwaren dat het moeilijk tot veroordeling als hadd-misdrijf kan komen. Zelfs in Libië is het in dertig jaar tijd slechts één keer tot tenuitvoerlegging van de zwaarste straf gekomen, terwijl in Pakistan, waar het betreffende hoogste rechtscollege in meerderheid uit professionele rechters bestaat, de zwaarste straffen (steniging en amputatie) nog niet zijn uitgevoerd (overigens wel bestraffing met zweepslagen en ook de jinayat-straffen). Het islamitisch strafrecht wordt op deelstaatniveau ook beperkt uitgevoerd in Nigeria, in Maleisië nog niet of nauwelijks.
Page 2 and 3:
Dynamiek in islamitisch activisme
Page 4 and 5:
Dynamiek in WETENSCHAPPELIJKE RAAD
Page 8 and 9:
inhoudsopgave Samenvatting Ten gele
Page 10 and 11:
samenvatting Achtergrond Sinds de j
Page 12 and 13:
meeste landen een beperkte reikwijd
Page 14 and 15:
eenzijdige informatie- en beïnvloe
Page 18 and 19:
ten geleide Dit rapport is voorbere
Page 20 and 21:
1 inleiding 1.1 achtergrond en aanl
Page 22 and 23:
De verwevenheid tussen dat wat zich
Page 24 and 25:
ontwikkelen dat niet alleen oog hee
Page 26 and 27:
Dit rapport heeft evenmin als thema
Page 28 and 29:
evordering van mensenrechten te ond
Page 30 and 31:
2 de ontwikkeling van het islamitis
Page 32 and 33:
de ontwikkeling van het islamitisch
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
aanmoediging om zich af te keren va
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59:
Page 60 and 61:
3 de ontwikkeling van islamitisch-p
Page 62 and 63:
de ontwikkeling van islamitisch-pol
Page 64 and 65:
de ontwikkeling van islamitisch-pol
Page 66 and 67:
Tekstbox 3.1 Het politieke bestel v
Page 68 and 69:
3.2.3 conclusie In veel landen in d
Page 70 and 71:
en voor een overname van de staat,
Page 72 and 73:
gebeuren dat zeven leiders van de N
Page 74 and 75:
Deobandi en de Jamaat-i-Islami hun
Page 76 and 77: hebben bovendien uitstralingseffect
Page 78 and 79: de ontwikkeling van islamitisch-pol
Page 86 and 87: Sinds het doorbreken van de gewelds
Page 90 and 91: verder ondermijnd, waardoor radical
Page 92 and 93: langer uitsluitend op de regeringen
Page 96 and 97: itarian secular states or conservat
Page 98 and 99: Tabel 3.3 Oriëntaties van islamiti
Page 104 and 105: 3.6 conclusie de ontwikkeling van i
Page 106 and 107: noten de ontwikkeling van islamitis
Page 110 and 111: 4 de ontwikkeling van recht en rech
Page 112 and 113: 4.2 recente islamisering van recht
Page 114 and 115: de ontwikkeling van recht en rechts
Page 116 and 117: in dit land is bijvoorbeeld het per
Page 124 and 125: 4.2.4 strafrecht de ontwikkeling va
Page 128 and 129: In beide landen is de bevoegdheid h
Page 140 and 141: stemming te zijn met het recht in d
Page 148 and 149: sharia een belangrijke inspiratiebr
Page 150 and 151: 5 beleidsperspectief 5.1 inleiding
Page 152 and 153: Of het er bij eerdere aanslagen op
Page 154 and 155: In sommige landen is de oorlog tege
Page 156 and 157: mitische politieke bewegingen en is
Page 158 and 159: mensenrechten. Kort gezegd: verande
Page 160 and 161: hebben op huidige interpretaties va
Page 162 and 163: cratiseringsmomentum waar te nemen
Page 164 and 165: ontkennen dus de grote variatie en
Page 166 and 167: edoeld wordt met ‘islamitische’
Page 168 and 169: Desondanks blijven er belangrijke g
Page 170 and 171: de hier geschetste uitgangspunten l
Page 172 and 173: men, de notie van een ‘dialoog tu
Page 174 and 175: Tot nu toe is echter niet duidelijk
Page 176 and 177:
eisen als primaire voorwaarde voor
Page 178 and 179:
ning met de endogene dynamiek en ro
Page 180 and 181:
missies. Er zijn veel argumenten va
Page 182 and 183:
verplichte jurisdictie van het Hof.
Page 184 and 185:
zij moeten kennis hebben van de int
Page 186 and 187:
loyale burgers vanuit de universele
Page 188 and 189:
moederbeweging in Turkije of de zus
Page 190 and 191:
ten aanzien van de religie; dat is
Page 192 and 193:
In zo’n klimaat kan ook meer onbe
Page 194 and 195:
De overheid heeft vanzelfsprekend n
Page 196 and 197:
‘mens en maatschappij’ en later
Page 198 and 199:
Meer aandacht van bestaande partije
Page 200 and 201:
In dit rapport gaat het de raad ech
Page 202 and 203:
kennelijk enige tijd voordat gelovi
Page 204 and 205:
De raad beseft dat het voorgestelde
Page 206 and 207:
general discussion [sic] on ‘Isla
Page 208 and 209:
literatuur Abou El Fadl, K. (2003)
Page 210 and 211:
Buruma, I. en A. Margalit (2004) Oc
Page 212 and 213:
Hamzawy, A. (2005) ‘The Key to Ar
Page 214 and 215:
Menendez Gonzalez, I. (2005) Arab R
Page 216 and 217:
Safi, O. (2003) Progressive Muslims
Page 218 and 219:
Wiktorowicz, Q. (ed.) (2004b) Islam
Page 220 and 221:
ijlage 1 Vergelijking van de scores
Page 222 and 223:
ijlage 2 Classificatie van moslimla
Page 224 and 225:
ijlage 3 (vervolg) Status van islam
Page 226 and 227:
In het kader van de sociale, cultur
Page 228 and 229:
verklarende woordenlijst verklarend
Page 230 and 231:
apporten aan de regering Eerste raa
Page 232 and 233:
68 Zevende raadsperiode (2003-2007)
Page 234 and 235:
voorstudies en achtergronden voorst
Page 236:
234 dynamiek in islamitisch activis
show all

Dynamiek in islamitisch activisme - Wetenschappelijke Raad voor ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?