STUDIE NAAR DE FACTOREN DIE DE VRIJHEID VAN ... - igvm

aan die de desbetreffende persoon kan hanteren wanneer zij geconfronteerd wordt met een gedwongen huwelijk,
anderzijds geven zij aan hoe dergelijke huwelijken in het algemeen kunnen worden vermeden.
3.1.1.1 Mogelijke handelingsstrategieën voor het meisje/de vrouw
Met de ouders of de voorgestelde kandidaat praten
De meeste respondenten vinden het belangrijk dat het meisje/de vrouw in een dergelijke situatie eerst met haar
eigen ouders praat. Er moet veel gepraat worden zodat beide partijen elkaars standpunt begrijpen. Het meisje
moet durven uitleggen waarom ze ‘nee’ zegt, de ouders van hun kant moeten dan weer verklaren waarom ze de
voorgestelde kandidaat gekozen hebben en op basis van welke criteria. Indien beide partijen duidelijk weten waar
het op staat, kan er wederzijds begrip ontstaan en kan er op die manier een oplossing bereikt worden. Communicatie
is het sleutelwoord bij elk probleem. Indien dat gesprek niets uithaalt, kan het meisje toenadering zoeken tot de
jongen waarmee ze moet trouwen. Tijdens de kennismaking kan zij de jongen uitleggen dat zij echt niet met hem
wil trouwen. Pas als deze twee gesprekken tot niets leiden, dient het meisje/de vrouw op zoek te gaan naar andere
handelingsstrategieën, die hieronder beschreven worden.
Zeggen dat je wil verder studeren
Een andere manier om een huwelijk te voorkomen, is verder studeren. Vele allochtone ouders hechten immers veel
belang aan studies en stellen hun kind voor de keuze: ofwel studeren, ofwel huwen.
C I E
Döne: Wat ik ook hier vaak hoor, vanuit de andere groep, van ofwel ga je huwen ofwel ga je verder studeren.
Dat ze die mogelijkheid ook wel geven.
Meryem: Ja, mijn mama zegt dat ik geen jongen mag hebben voor ik afgestudeerd ben. Dat ik eerst moet
afstuderen en dat ik dan mag trouwen.
Kader: Mijn ma ook.
Zijn er nog ouders die zeggen ‘eerst studeren, dan trouwen’?
Allen: Ja.
Kader: Bijna iedereen.
En willen jullie dat zelf ook?
Allen: Ja.
(Focusgesprek in Limburg, Turkse origine)
Bemiddeling
Volgens een aantal respondenten is bemiddeling de beste manier om een meisje te helpen in een situatie van
een gedwongen huwelijk. Over wie de ideale persoon is om tussen te komen, is niet iedereen het eens. Externe
personen, zoals hulpverleners, leerkrachten en psychologen zijn volgens de meeste respondenten niet de voor de
hand liggende personen om te bemiddelen. Deze mening wordt op verschillende manieren gestaafd. Vooral de
jongere meisjes wijzen op het schaamtegevoel dat zou ontstaat wanneer men externe instanties zou contacteren:
“Maar ik zou er niet te veel mensen bij halen. Ik weet het niet, misschien uit schaamte dat ik dat niet zou
doen. Dat ik niet zou zeggen van ‘mijn ouders dwingen mij omdat te doen’. Ik zou me echt schamen
eigenlijk, van ‘ik mag mijn eigen partner niet kiezen’. Bij mij zou dat zoiets zijn. Zou jij dat aan iedereen
gaan vertellen van ‘mijn ouders dwingen mij om te trouwen en ik ken die man niet…’.”
(Focusgesprek in Oost-Vlaanderen, Maghrebijnse origine)
Studie naar de factoren die de vrijheid van keuze van een echtgenoot beperken bij bevolkingsgroepen van vreemde oorsprong
Prof. dr. Sami Zemni ◦ Nathalie Peene ◦ Marlies Casier 105