STUDIE NAAR DE FACTOREN DIE DE VRIJHEID VAN ... - igvm

een situatie meegemaakt hebben moeten gevraagd worden om andere personen hierin te ondersteunen, door een
gesprekspartner en vertrouwensfiguur te willen zijn voor deze meisjes en vrouwen (zoals hoger beschreven).
In ons onderzoek stelden wij vast dat meisjes en vrouwen die thuis weggaan omwille van een gedwongen huwelijk
of omwille van een relatie met iemand van een andere origine, vaak in een sociaal en emotioneel isolement
terechtkomen. De banden met het gezin, de familie en eventueel vrienden en kennissen worden doorgeknipt. Na
het weglopen en/of het verblijf in het vluchthuis is het dan ook erg belangrijk voor het welzijn van de betrokkene
om haar te ondersteunen bij het heropbouwen van informele netwerken, bijvoorbeeld via lidmaatschap aan
vrouwenvereniging of door een opleiding. Deze individuen ontbreekt het ook vaak aan financiële middelen en
degelijke huisvesting. Ook deze problemen moeten opgevolgd worden door de betrokken instanties en kunnen
worden opgevolgd door een case-manager.
Ten aanzien van hulpverleners
Hoewel de door ons bevraagde hulpverleners een vrij goed inzicht hebben in de problematiek van gedwongen
huwelijken, stellen wij toch vast dat er een grote groep hulpverleners is die nog te weinig kennis heeft van geschikte
methodieken en benaderingen rond deze thematiek. We stellen dan ook voor om de vorming omtrent deze thema’s
bij verschillende organisaties en op verschillende niveaus aan te bieden. Dit kan zowel bij bijvoorbeeld professionals
die actief zijn in Centra voor Algemeen Welzijnswerk als bij politiediensten, vluchthuizen, vrouwenopvangcentra,
huisartsen, ziekenhuispersoneel,… . Op die manier kan de begeleiding en/of doorverwijzing geoptimaliseerd
worden.
Een andere vaststelling in het onderzoek is dat de bestaande voorzieningen nog te weinig een allochtoon publiek
bereiken. De bestaande diensten, zoals de Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg, moeten daarom sterker
ondersteund worden om zodoende de toegankelijkheid van hun diensten te vergroten. Daarenboven is er nood aan
meer interculturele psychologen en psychologen van een vreemde origine. De bestaande diensten dienen ook veel
meer door te verwijzen naar psychologen.
4.4.4 Samenwerking met de landen van herkomst
Zowel de Federale overheid als de Gemeenschappen kunnen een grotere ondersteuning bieden aan organisaties in de
landen van herkomst die zich engageren op het gebied van preventie en interventie bij situaties van uithuwelijking.
Op die manier worden ook meisjes die in het land van herkomst moeten huwen, beter opgevangen.
Daarnaast kunnen betere contacten uitgebouwd worden met de Belgische ambassades in de landen van herkomst,
opdat meisjes in een situatie van uithuwelijking bij deze ambassades terecht kunnen. Pijnpunt hier blijft dat meisjes
en/of vrouwen met een vreemde nationaliteit of een dubbele nationaliteit niet altijd door de ambassades kunnen
worden geholpen, omdat zij dan niet beschouwd worden als een Belgisch burger. Hoe daar aan tegemoetgekomen
kan worden, dient verder onderzocht te worden. Ter voorkoming van gedwongen huwelijken moet een scherpere
controle worden uitgevoerd op de vrijwilligheid van het huwelijk, zowel in het land van herkomst als hier, door de
ambtenaren van de burgerlijke stand.
C I E
Studie naar de factoren die de vrijheid van keuze van een echtgenoot beperken bij bevolkingsgroepen van vreemde oorsprong
Prof. dr. Sami Zemni ◦ Nathalie Peene ◦ Marlies Casier 133