STUDIE NAAR DE FACTOREN DIE DE VRIJHEID VAN ... - igvm

heeft met iemand van een andere origine. Naarmate men ouder wordt, wordt het onderwerp ‘trouwen’ ook wel
vaker aangekaart. Op een bepaalde leeftijd wordt immers verwacht dat men nu stilaan getrouwd is. Die leeftijd
situeert zich op het einde van de twintiger jaren. Als er over deze thema’s gesproken wordt dan is het meestal
met de moeders. Sommige respondentes benadrukken dat ze enkel met hun moeder over ‘intieme’ onderwerpen
kunnen praten. Bij een respondente van Marokkaanse origine wenst de vader niet dat ze het thema huwelijk
aansnijdt, omdat hij zijn dochter zo lang mogelijk als zijn kleine meisje wil beschouwen. Communicatie over het
thema wordt dus soms moedwillig uitgesteld, omdat de ouders het moeilijk hebben met het volwassen worden
van hun kind. Enkele meisjes gaven evenwel aan dat hun vader in deze gevallen de beste gesprekspartner is. Met
broers wordt zelden over deze thema’s gepraat, met zussen vaak. Uit de analyse van de gesprekken met Franstalige
respondentes blijkt dat, naarmate de respondente en haar ouders hoger geschoold zijn, zij ook beter met haar
ouders kan communiceren.
Relaties voor het huwelijk worden over het algemeen niet aanvaard. De meeste jonge vrouwen in ons onderzoek
houden hun relaties geheim. Over relaties wordt er dus zelden met ouders gepraat. Slechts enkelingen kunnen er
met hun moeder of vader openlijk over praten. De geheimhouding van een relatie kan soms jaren duren. Ouders
doen in dat geval vaak aan ‘struisvogelpolitiek’: ze weten het wel, maar ze geven het niet toe. Als je het weet en
je laat het gebeuren, dan is het alsof je het als ouder ook toestaat, alsof je het aanvaardbaar vindt.
C I E
“Ja, als wij ooit zouden trouwen. Het is nog altijd van de ouders, dat je zogezegd geen vriend mag hebben.
Ze weten dat natuurlijk wel, dat we vriendjes hebben, maar ze ontkennen dat zelf. Het is zo’n beetje van
struisvogelpolitiek. Ze willen dat niet weten. Ik zal het zo zeggen: ze willen het enkel weten wanneer dat
die jongen echt bij u thuis komt aanbellen en zegt: “ik wil met uw dochter trouwen”. En een relatie is voor
hen nog altijd zoiets van: “als je een relatie met iemand hebt dan ga je ermee slapen en dan ga je zwanger
worden en daar gaan problemen van komen”. Mijn ouders hebben echt zoiets van: “dat kan niet”, maar ja,
als ik uiteindelijk elke avond weg ben, dan weten ze dat ik niet altijd met mijn vriendinnen weg ben. Maar
toch, ze willen dat niet beseffen. Ze weten het, maar ze willen het niet weten. Ik vind dat wel spijtig, maar
uiteindelijk, je weet zelf wel waar uw grenzen zijn en dat ze u niets gaan verbieden. Je gaat het toch doen
waar je zin in hebt. Dat is wel spijtig.”
(Diepte-interview, respondente van Marokkaanse origine)
Sommige jonge vrouwen houden hun relaties geheim uit respect voor de ouders of om hun ouders niet te kwetsen.
Anderen zeggen dat je het niet kan zeggen omdat, dat zou betekenen dat van je vriend verwacht wordt dat hij
onmiddellijk je hand zal komen vragen. Sommige meisjes zwijgen ook liever over hun liefdesperikelen om de
ouders niet ongerust te maken en de vertrouwensrelatie niet te schaden. Anderen proberen er wel met hun moeder
over te praten en maken haar duidelijk dat ze hun eigen grenzen kennen. Impliciet verwijzen de participantes hier
naar het willen respecteren van de maagdelijkheidnorm. De meisjes willen ook liever dat hun moeder het van haar
dochter zelf verneemt dat ze een relatie heeft, dan dat anderen daarover komen roddelen. Uit de gesprekken met
de jongste deelneemsters blijkt dat het vertrouwen tussen ouders en hun dochter belangrijk is voor de mate van
vrijheid die aan dochters wordt toegestaan.
Onderzoekster: “Dus jullie willen allemaal een relatie, maar jullie zullen het wel verzwijgen voor je
ouders?
Tansu: ’t zal moeten.
Studie naar de factoren die de vrijheid van keuze van een echtgenoot beperken bij bevolkingsgroepen van vreemde oorsprong
Prof. dr. Sami Zemni ◦ Nathalie Peene ◦ Marlies Casier 51