STUDIE NAAR DE FACTOREN DIE DE VRIJHEID VAN ... - igvm

van de ouders is de kans groot dat zij bij problemen met haar zelfgekozen man niet zal kunnen rekenen op de steun
van haar ouders.
Weg willen van huis is een ander frequent genoemde reden om instemming te geven voor een huwelijk die
men eigenlijk niet wil. Er kunnen bijvoorbeeld problemen zijn binnen het gezin waardoor het meisje zich goed
voelt bij haar ouders. Aangezien alleen wonen niet echt een optie is wegens vreemde blikken en roddels, is een
huwelijk, de enige aanvaardbare manier om thuis weg te gaan. Soms tracht een meisje ook via het huwelijk
vrijheden te verwerven. Vele respondenten keuren een dergelijke houding niet goed: “Het is een soort weglopen
van een probleem, waarmee je niet wilt geconfronteerd worden.”. Sommigen wijzen erop dat een huwelijk de
bewegingsruimte van het meisje nog veel meer zal inperken dan wanneer zij thuis blijft wonen.
C I E
Hafida: “Als je het voor de juiste reden doet, ja. Je hebt er die het voor de verkeerde reden doen. Ze trouwen
om vrij te zijn.
Safina: Of om weg te kunnen van thuis, ja.
Nouria: Maar je moet net veel vrijheden opgeven vind ik. Als vrijgezel… Meiden die nog niet getrouwd zijn:
don’t hurry!! (Iedereen begint te lachen). Als je vrijgezel bent en je wilt afspraakjes maken met vriendinnen,
en je ouders zijn gemakkelijk, dan… Als je getrouwd bent dan moet je daar heel erg rekening mee houden.
Van komt het goed uit? Heb jij niets te doen?”
(Focusgesprek in West-Vlaanderen, Maghrebijnse origine)
Dat sommige meisjes op die manier over huwen denken, heeft volgens hulpverleners te maken met hun naïeve
opvattingen over huwen en het opbouwen van een gezin.
Andere meisjes stemmen in met het huwelijk met de idee om zo snel mogelijk te scheiden. Een hulpverleenster
legde uit dat scheiden soms minder erg is dan het akkoord tot het huwelijk te verbreken. Je kan niet terug komen
op je belofte, anders verlies je je eerbaarheid. In een focusgesprek werd een voorbeeld gegeven van een meisje dat
haar akkoord gaf omdat de persoon waarop zij verliefd was, telkens opnieuw door haar ouders werd afgewezen.
Bijgevolg keurde ze het voorstel van haar ouders goed, met de gedachte om na een jaar te scheiden en dan daarna
toch te huwen met de persoon waarop zij verliefd is. Op die manier slaat zij twee vliegen in één klap: enerzijds
zijn haar ouders tevreden, want hun dochter heeft hun wil gerespecteerd en anderzijds kan zij nu toch trouwen met
de man die zij wil.
In een aantal Vlaamse gesprekken met Marokkaanse deelneemsters wordt de islam aangehaald als een mogelijke
verklaring waarom een meisje toch toestemt. Respect voor en gehoorzaamheid aan de ouders zou binnen de islam
immers hoog in het vaandel staan. Daarom stellen sommige respondenten dat zij zelf om die reden geen neen
zouden durven zeggen. Anderen menen dat dit motief een antwoord biedt op de vraag waarom er vroeger veel
meer gedwongen huwelijken waren:
Fatima: “Maar vroeger was dat echt… En zeker als je, ja, wij waren dan godsdienstig opgevoed, ‘nee’ tegen
uw vader zegt, dan beging je een doodzonde want je had niet het recht om tegen uw vader in te gaan, want
hij wist altijd wat goed voor u was.”
(Focusgesprek in Limburg, Maghrebijnse origine)
Studie naar de factoren die de vrijheid van keuze van een echtgenoot beperken bij bevolkingsgroepen van vreemde oorsprong
Prof. dr. Sami Zemni ◦ Nathalie Peene ◦ Marlies Casier 99