STUDIE NAAR DE FACTOREN DIE DE VRIJHEID VAN ... - igvm

naam heeft, doet zijn familie oneer aan en maakt zichzelf een minder geschikte huwelijkspartner. Soms worden
broers of ouders aangesproken op het feit dat men zijn zus of dochter met iemand samen zagen. Sommige broers
en ouders verscherpen daarom de controle over de handel en wandel van de meisjes en jonge vrouwen.
C I E
Onderzoekster:“En waarom zou je broer dat zo’n schande vinden?
Omdat hij een Belg is, denk ik.
Onderzoekster: Hij wil dat je met een Marokkaanse jongen zou samen zijn? Hij zou willen dat je toekomstige
echtgenoot een Marokkaan is?
Ja, dat is voor hem de rule. Als ik met een Belgische zou trouwen dan zou ik mijn roots eigenlijk niet
doorgeven. Snap je, want als je trouwt, dan geef je een man zijn naam door aan de kinderen. De vrouw niet.
Dat kan hier wel veranderd worden maar in Marokko is dat nog altijd zo. En ja, dat is het gewoon het feit,
een beetje verraad eigenlijk aan uw cultuur, aan uw roots. Het is precies alsof ‘wij zijn niet goed genoeg’,
snap je dat beeld? ‘Er zijn niet genoeg Marokkanen of wat!?’
(gelach) Kijk hier eens rond!”
(Diepte-interview, respondente van Marokkaanse origine)
Volgens kwantitatief onderzoek zou 81% van de moslimjongeren pas wensen samen te wonen vanaf het huwelijk,
dit in tegenstelling tot 62% van de niet-moslimjongeren die graag voor het huwelijk zou samenwonen (Garcia, e.a.,
2005). Ons onderzoek laat toe om een aantal kanttekeningen bij deze resultaten te plaatsen. In de diepte-interviews
werd door sommige vrouwen opgemerkt dat meisjes soms jong en snel huwen omdat ze geen relatie kunnen
hebben. Veel meisjes en vrouwen verlangen ook naar een relatie, om de tijd te hebben om iemand beter te
leren kennen. Een minderheid van de respondentes verlangt ook om eerst samen te wonen, alvorens te huwen. Zij
betreuren dat dit nog niet kan, maar ze zien het met de tijd wel in de positieve richting evolueren.
1.1.4.2 Over een relatie met een niet-moslim en/of iemand van een andere origine
In de literatuur is de afwijzing van gemengde huwelijken gekend. Binnen moslimgemeenschappen worden
gemengde huwelijken over het algemeen niet aanvaard. Meisjes mogen niet huwen met een niet-moslim. De
islam vormt vaak de uiterste grens van voorwaarden waaraan een partner moet voldoen (Ouali, 2005). Huwelijken
met een moslim uit een ander herkomstland zorgen meestal niet voor een breuk met de familie, dit in tegenstelling
tot huwelijken tussen moslims en niet-moslims (Bensalah, 1994).
Wanneer meisjes (of jongens) een (huwelijks)relatie hebben met een niet-moslim dan kunnen zij op negatieve
reacties rekenen uit de omgeving. De sociale controle (en dus ook de roddel) binnen de gemeenschappen is
groot.
“Mijn moeder heeft mijn zus haar huwelijk geaccepteerd en ziet hoe gelukkig ze is. Er is nu een baby en
ze is heel trotse grootmoeder. Maar ik denk dat mijn moeder er wel moeilijkheden mee heeft, maar het is
vooral de sociale controle. Haar zussen en tantes, die kijken erop neer. Op de trouw van mijn zus is een
groot deel van de familie niet gekomen. Dat is heel pijnlijk voor mijn zus en mijn moeder. Precies alsof haar
dochters minderwaardig en slecht zijn. Moest de sociale controle er niet geweest zijn dan zou het helemaal
anders geweest zijn. Maar dan zou mijn moeder wel nog altijd gevraagd hebben: “hij is geen moslim, hoe
ga je dat doen met de opvoeding van de kinderen?” We spreken wel over later. Mijn moeder zei vroeger
Studie naar de factoren die de vrijheid van keuze van een echtgenoot beperken bij bevolkingsgroepen van vreemde oorsprong
Prof. dr. Sami Zemni ◦ Nathalie Peene ◦ Marlies Casier 55