Kroniek van een halve eeuw Belgische Ontwikkelingssamenwerking

De privésector en de ondernemingen
De rol van bedrijven in de ontwikkelingssamenwerking is steeds het
onderwerp geweest van kritiek, vooral in de jaren ’90. Toen bleek dat een
deel van de financiële middelen van de Belgische ontwikkelingssamenwerking,
voornamelijk staatsleningen, jarenlang waren aangewend
voor de kortetermijnbelangen van bedrijven. Als reactie hierop besloot de
Belgische overheid in de toekomst over te gaan op ongebonden hulp, die
volledig losgekoppeld is van alle Belgische economische belangen.
Daarnaast moedigde de overheid investeringen aan in het Zuiden. Dit initiatief
vertaalde zich in 2001 in de oprichting van de Belgische Investeringsmaatschappij
voor Ontwikkelingslanden (BIO). Deze maatschappij wilde de
privésector stimuleren om te investeren in kleine en middelgrote privéondernemingen
in de ontwikkelingslanden, via participatie in lokale en
regionale financiële structuren. Dergelijke interventies moesten zich houden
aan het principe van ongebonden steun - de enige vorm van steun die België
nog mag geven, volgens de wet van 1999 over de internationale
ontwikkelingshulp. De grote meerderheid van de investeringen vonden hun
weg naar ontwikkelingssamenwerking via private investeringsmaatschappijen.
In 2003 werd de BIO aandeelhouder van European Financing Partners (EFP),
een onderneming die bedrijven in het Zuiden steunt. In 2008 bedroegen de
verbintenissen van de BIO bijna 173 miljoen euro.
Op 19 maart 2004 keurde de Ministerraad de beleidsnota ‘Ondernemen tegen
armoede en voor ontwikkeling’ goed die voorgesteld werd door de minister
van Ontwikkelingssamenwerking. De nota beschrijft een aantal manieren om
een gunstig klimaat te creëren voor de uitbouw van de privésector in
ontwikkelingslanden, en om het investeren in die regio te vereenvoudigen. Als
gevolg van die nota worden er nieuwe middelen beschikbaar gesteld om
bewustmakingscampagnes te organiseren in Belgische bedrijven.
De Belgische ontwikkelingssamenwerking steunt ook initiatieven op vlak van
eerlijke handel. Door haar steun aan privéondernemingen wil België ook de
millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling helpen realiseren. Ons land sluit
zich ook aan bij de conclusies van de conferenties van de Verenigde Naties
van 2000 in Monterrey (over de financiering van de ontwikkelingssamenwerking)
en van Johannesburg in 2002 (over duurzame ontwikkeling).
66