Kroniek van een halve eeuw Belgische Ontwikkelingssamenwerking

door tot in 1990) werden de Belgische leerkrachten in de praktijkscholen
geleidelijk aan vervangen door lokale docenten en de rol van de Belgische
ontwikkelingswerkers in de ISP’s beperkte zich nu tot bij- en nascholing.
Tegelijkertijd werd er een nieuw element ingevoerd: in Rwanda en Burundi
werden ‘nationale pedagogische bureaus’ voor het middelbaar onderwijs
opgericht. Deze bureaus moesten leerplannen en opleidingsprogramma’s
opstellen voor alle studierichtingen. Ze publiceerden schoolboeken, testten
die en verzorgden de bij- en nascholing. In deze bureaus werkten tot twintig
ontwikkelingswerkers. Ze vervulden een belangrijke taak, waardoor het
onderwijs in Rwanda en Burundi een zeer goed niveau kon handhaven.
Er is een pedagogisch project uit deze tijd dat een bijzondere vermelding
waard is, omdat het ontstond uit een initiatief van het ISP van Bunia in Ituri en
gestimuleerd werd door de Belgische ontwikkelingswerkers: het ‘Centre
d’Animation et de Diffusion Pédagogique’ (CANDIP), dat uitgerust is met een
radiostation. Dit had en heeft nog steeds, zij het in mindere mate, een grote
invloed op de lokale bevolking, dankzij zijn educatieve programma’s.
Het Centre d’Animation et de Diffusion Pédagogique ‘CANDIP’ van Bunia
Het CANDIP werd in 1974 opgericht door het ISP van Bunia in Ituri, als
hulpmiddel voor de scholen in dat gebied. In de loop van de eerste drie jaar
leidde de intensieve samenwerking tussen het ISP en het CANDIP tot heel
wat nieuwe initiatieven in de onderwijssector. Deze initiatieven gingen vooral
uit van een team van een tiental Belgische ontwikkelingswerkers. De
docenten van het ISP produceerden massa’s pedagogisch materiaal dat
vervolgens verspreid werd door het personeel van het CANDIP. De reputatie
en resultaten van het centrum waren zo indrukwekkend dat de minister van
Onderwijs er een speciaal budget toekende aan het CANDIP, om nieuwe
gebouwen te bouwen en een radiostation aan te kopen dat in 1977 voor het
eerst uitzond. De belangstelling van België voor dit originele project leidde in
1979 tot een samenwerkingsovereenkomst met als doel het CANDIP te
professionaliseren: daarvoor werd er gebruik gemaakt van gespecialiseerde
radiopresentatoren, er werd kwaliteitsmateriaal geleverd en er werden
stagebeurzen toegekend om lokaal personeel op te leiden.
Het doel van het CANDIP was tweeledig: enerzijds wilde het pedagogische en
didactische documenten en materiaal verspreiden voor basisscholen en
middelbare scholen in het gebied, anderzijds wilde het de bevolking via de
radio bewust maken van de ontwikkelingsproblemen. Zo leren de inwoners
hun eigen behoeften kennen, ze kunnen oplossingen voorstellen en ze leren
wat hun rechten en plichten zijn.
86