V28_Hoe_ongelijk_is_NL_volledig

w a a r o m i n k o m e n s o n g e l i j k h e i d n a d e l i g u i t p a k t v o o r i e d e r e e n 111ongelijkheid. Deze betrokkenheid groeit snel en ik verwacht dat zij zal blijvengroeien. Ook als consument kunnen we meer invloed uitoefenen, bijvoorbeelddoor uitsluitend producten en diensten af te nemen bij bedrijven die de loonpiramidebeperken. Websites kunnen daarbij helpen.”Is het ook nodig om meer belasting te heffen?‘Het belastingstelsel en het socialezekerheidsstelsel spelen maar een heel beperkterol in het terugdringen van inkomensverschillen. Het gaat vooral om het terugdringenvan loonverschillen die ontstaan op de arbeidsmarkt. Zelfs de ceo van hetDuitse bmw zei dit jaar dat de (loon)ratio binnen het bedrijf niet groter zou moetenzijn dan 1:25. Dat is buitengewoon opvallend, zeker als je het vergelijkt metonderzoek van de Financial Times naar de honderd grootste bedrijven. Dezebedrijven hebben een gemiddelde ratio van 1:300, terwijl deze in de jaren tachtigtussen 1:30 en 1:40 lag. Bedrijven doen twee dingen. Ze produceren goederen endiensten die we allemaal nodig hebben, maar het zijn ook instituties die macht enkapitaal concentreren, wat ondemocratisch is. Dat laatste hoeven ze niet te doen.We weten dat partnerschappen en coöperaties heel goed werken. Als het werkgeverschapwordt gecombineerd met participatie in het management, krijg jebetrouwbare verbeteringen en employee buy-outs maken van bedrijven een soortgemeenschap in plaats van persoonlijk bezit. Een andere manier om inkomensongelijkheidaan te pakken is het versterken van de vertegenwoordiging van werknemersin bedrijfsraden. Veel Europese bedrijven hebben daar wetgeving voor [deondernemingsraad in Nederland, mk/es]. In landen als Duitsland is de inkomensongelijkheidveel minder hard gestegen dan in de Verenigde Staten of Groot-Brittannië,waar dergelijke wetgeving ontbreekt. Als er meer democratisering is op dewerkvloer, heeft dat positieve effecten op de inkomensongelijkheid. Misschienmoeten we wel belastingvoordelen introduceren voor coöperaties of bedrijvenwaar werknemers veel te zeggen hebben.”“Zelfs aan de top kan de druk toenemen. Eerder dit jaar was er een Saoedischeprins wiens vermogen op de Forbes rijkenlijst werd onderschat, waarna hij juridischestappen ondernam. Dit laat zien hoe belangrijk status voor dit soort mensenis. Ik geef een ander voorbeeld. Een journalist vroeg eens aan een bankier: ‘Je kuntal dat geld dat je verdient toch niet uitgeven, dus wat is het nut daarvan?’ En debankier antwoordde: ‘Het laat zien dat ik beter ben dan de volgende in lijn.’ Maarnet als in de jaren dertig zullen ook de allerrijksten reageren wanneer ze merkendat ze niet langer gerespecteerd worden. Dat laat ook Kwame Appiah mooi zien inzijn boek The Honor Code. Er is nu al een aantal rijken, waaronder ceo’s van grotebedrijven, die zeggen: ‘Ik zie af van mijn bonus dit jaar, of van een deel daarvan.’Dat doen ze simpelweg om redenen van public relations, omdat ze weten dat denormen en waarden over ongelijkheid aan het veranderen zijn.”