V28_Hoe_ongelijk_is_NL_volledig

144 h o e o n g e l i j k i s n e d e r l a n d ?Figuur 7.3 Arbeidsinkomensquote van de marktsector in Nederland, 1950-201290847872661950 1955 1960 1965 1970 1975 1980 1985 1990 1995 2000 2005 2010Bron: Eggelte et al. (2014).De conclusie dringt zich op dat we in een verkeerd ‘evenwicht’ terecht zijn gekomen,waarin de toegenomen ongelijkheid de groei remt en die geringere groei opzijn beurt weer de ongelijkheid doet toenemen. De hamvraag is hoe voldoendedynamiek op gang kan worden gebracht om deze patstelling te doorbreken en naareen beter evenwicht te kunnen schuiven. In Japan wil premier Abe (2014) een‘omgekeerd Akkoord van Wassenaar’, waarin de regering, de ondernemers en devakbonden afspraken maken over het verhogen van de lonen, om zodoende devraag te vergroten en daarmee nieuwe investeringen rendabel te maken. Ook hetimf pleit inmiddels voor hogere lonen in Japan, omdat het loonaandeel in hetinkomen zo veel is gedaald dat de vraag en de inflatie erdoor worden geremd(Botman en Jakab 2014). Het is een relevante analyse die op meer landen van toepassinglijkt, waaronder Nederland. Want loonmatiging mag goed zijn voor ondernemersdie veel exporteren, in elk geval op de korte termijn, het is niet goed voorde vele kleine, middelgrote en grote bedrijven die hun goederen en diensten vooralof helemaal in het eigen land afzetten. En dat is nog steeds het grootste deel van debedrijven en zeker ook van de werkgelegenheid. Dat Nederland ongeveer 30 procentvan het bbp in het buitenland verdient, betekent immers dat ongeveer 70 procentvan het nationaal inkomen in eigen land wordt verdiend.De nu al jaren volgehouden loonmatiging staat dan ook in toenemende mate terdiscussie. Hoogleraar Arnoud Boot, lid van de ser en van de wrr, stelde in deVolkskrant (9 november 2013) dat de lonen omhoog moeten voor werknemers inde productieve sectoren, en dat Nederland zich eindelijk moet ontworstelen aan‘het syndroom van het Akkoord van Wassenaar’. Andere hoogleraren sloten zichbij hem aan. In een studie van De Nederlandsche Bank (Eggelte et al. 2014) wordtgeconcludeerd dat er geen reden meer is voor algemene loonmatiging in Nederland.En in het Financieele Dagblad (5 februari 2014) wordt erop gewezen dat zoweldnb-president Klaas Knot als hoogleraar (en voormalige dnb-directeur) LexHoogduin, evenals de wrr in het rapport over de lerende economie (2013), inmid-