10.07.2015 Views

V28_Hoe_ongelijk_is_NL_volledig

V28_Hoe_ongelijk_is_NL_volledig

V28_Hoe_ongelijk_is_NL_volledig

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

86 h o e o n g e l i j k i s n e d e r l a n d ?tot alle eerdere econom<strong>is</strong>che en/of politieke cr<strong>is</strong>es, heeft deze laatste cr<strong>is</strong><strong>is</strong> dusgeen nivellerend effect gehad of de topvermogens geërodeerd maar de verschillenju<strong>is</strong>t verscherpt (Velthu<strong>is</strong> 2011). Al deze partiële gegevens doen dus vermoeden datde <strong>ongelijk</strong>heid in de vermogensverdeling toeneemt.4.3 oorzaken van de vermogens<strong>ongelijk</strong>heidWat zijn de oorzaken van de grote en waarschijnlijk toenemende <strong>ongelijk</strong>heid inde verdeling van het private vermogen in Nederland? Het onderzoek wijst op devolgende factoren.Ten eerste <strong>is</strong> er de opbouw van de naoorlogse verzorgingsstaat, inclusief hetpensioenstelsel. Dat lijkt in eerste instantie paradoxaal, omdat de verzorgingsstaatmensen aan de onderkant van de samenleving een bepaalde mate van zekerheidbiedt. Een zekerheid die voorheen alleen kon worden verkregen door een financiëlebuffer op te bouwen. Doordat mensen in een verzorgingsstaat in geval vanontslag of ziekte kunnen terugvallen op allerlei sociale voorzieningen, vervalt totop zekere hoogte de noodzaak om zo’n eigen vermogen op te bouwen. Dit wordtweerspiegeld in de motieven van de Nederlandse hu<strong>is</strong>houdens om te sparen. Uitonderzoek uitgevoerd rond 1990 blijkt dat toen slechts zeer weinigen spaardenvoor de oude dag of om inkomensschokken op te vangen, ook al omdat mensennaar eigen zeggen zulke schokken nauwelijks verwachtten (Alessie en Kapteyn1999). Andersom verklaart dit mechan<strong>is</strong>me ook waarom in Zuid-Europa, waar deverzorgingsstaat en de collectieve pensioenvoorzieningen minder uitgebreid zijn,de vermogens van een gemiddeld hu<strong>is</strong>houden groter zijn dan bijvoorbeeld inNederland (zo’n relatie <strong>is</strong> empir<strong>is</strong>ch aangetoond voor Italië: Attanasio en Brugiavini2003). Overigens <strong>is</strong> opvallend dat – omgekeerd – de versobering van de Nederlandseverzorgingsstaat, vanaf de jaren 1980, niet heeft geleid tot een sterk toenemendespaarzin van of opbouw van vermogens door de gemiddelde hu<strong>is</strong>houdens.Als tweede oorzaak voor de hoge en toenemende <strong>ongelijk</strong>heid in de vermogensverdelingkan worden genoemd het gunstige ondernemingsklimaat in Nederland,evenals de enorme groei van de prijzen van huizen en aandelen. De prijzen zijn deafgelopen vier jaar wel<strong>is</strong>waar gedaald maar over de afgelopen dertig jaar <strong>is</strong> de prijsstijging,ondanks de recente daling, gigant<strong>is</strong>ch. Deze ontwikkeling heeft bijgedragenaan de concentratie van privaat vermogen aan de bovenkant van de samenleving.Degenen die de meeste aandelen en huizen bezaten, dus de rijksten, hebbenhet meest geprofiteerd van deze stijging, en degenen die geen huizen of aandelenbezaten – overwegend de armsten – niet.Een derde oorzaak voor de zeer <strong>ongelijk</strong>e verdeling van vermogens <strong>is</strong> gelegen in detoegenomen mobiliteit van kapitaal. Geavanceerde financiële instrumenten enwereldwijde kapitaalmarkten bieden ruime mogelijkheden tot speculatie en

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!