V28_Hoe_ongelijk_is_NL_volledig

66 h o e o n g e l i j k i s n e d e r l a n d ?boek The Winner-Take-All Society. Zij stellen dat in steeds meer beroepen – net alsin topsport – de beloning wordt bepaald door iemands relatieve prestatie tenopzichte van collega’s of concurrenten. De beste verdient dan veel meer dan denummer twee, ook al is het feitelijke verschil in prestatie gering. Onder meer doorveranderingen in normen, door monopolieposities in netwerken en door globaliseringzouden de ‘winnaars’ steeds meer verdienen.Doordat deze ontwikkelingen zich min of meer parallel aan elkaar in veel landenhebben voorgedaan, is het lastig te bepalen hoe groot hun bijdrage aan de groeiendeongelijkheid is geweest en welke van deze factoren de belangrijkste was.Vooralsnog blijft de vraag naar de drijvende kracht(en) achter de groeiende loonongelijkheiddan ook onbeantwoord. Beter gezegd: er zijn vele antwoorden, maarwe weten nog niet welke het juiste antwoord is.3.3 dynamiek in de beloningsverhoudingenDe hierboven gepresenteerde cijfers over de loonverschillen betreffen steeds eenmomentopname: de loonverhoudingen in een bepaald jaar. Een interessante vraagis of degenen die in een bepaald jaar een topinkomen verdienen, dat het voorgaandejaar ook al deden en het volgende jaar weer zullen doen. En geldt hetzelfdevoor werknemers met het laagste loon? Vanuit maatschappelijk oogpunt maakthet veel verschil of de meeste personen zich jaar in jaar uit op dezelfde trede van deinkomensladder bevinden, of dat zij juist frequent een stap omhoog of omlaag zettenen dus van plaats verwisselen met anderen. Is het laatste het geval, dan is erveel inkomensdynamiek. In het eerste geval zit een aanzienlijk deel van de bevolking‘gevangen’ in een bepaalde relatieve inkomenspositie, waardoor er duidelijkte onderscheiden groepen van persistente armen en rijken zijn.We kunnen de dynamiek in de loon- en inkomensverhoudingen vanuit drie perspectievenbezien. Ten eerste kunnen we de aandacht richten op veranderingen inhet loon van individuele werknemers van jaar tot jaar. Het gaat dan om de vraag ofde positie van individuen in de loonverdeling stabiel is over de tijd. Ten tweedekunnen we de verdiensten van werknemers over hun hele loopbaan met elkaarvergelijken. De vraag is dan of de levensloopverdiensten minder ongelijk verdeeldzijn dan de beloning op een bepaald moment. Ten slotte kunnen we loonmobiliteitbezien vanuit een intergenerationeel perspectief, waarbij we nagaan in hoeverrede positie in de loonverdeling van kinderen overeenkomt met die van hunouders.Als het loon van werknemers van jaar tot jaar sterk varieert, geeft het cijfer van deongelijkheid in een bepaald jaar wellicht een te pessimistisch beeld van de socialeverhoudingen. Een deel van de werknemers heeft door tijdelijke factoren (bijvoorbeeldonbetaald verlof, een korte periode van werkloosheid of een eenmalige