tc çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü maliye anabilim ...

tarafsizlığını ve toplumsal olarak kabul edilebilirliğini nasıl zedelediğini ortaya koymak
olarak ifade edilebilir. 274
Raporda vergi rekabeti ile mücadele konusunda 19 tane tavsiye kararı
bulunmaktadır. Birinci bölümde yer alan tavsiyeler ulusal mevzuat ve uygulamalara
yönelik kararlardır. İkinci bölümde vergi anlaşmalarında yer alan ve zararlı vergi
rekabetine yol açan uygulamaların sınırlandırılması ele alınmıştır. Şöyleki vergi cenneti
niteliğindeki ülkelerle yapılmış olan vergi anlaşmalarının yürürlükten kaldırılması veya
gelecekte bu türden ülkelerle vergi anlaşması yapılmamasına ilişkin tavsiyelerdir.
Üçüncü bölümde ise uluslararası işbirliğine ilişkin tavsiyeler yer almaktadır. Bu
tavsiyeler; üye ülkelerin oluşturacakları forum ile zararlı olabilecek uygulamaların
belirlenmesi, vergi cenneti sayılan ülkelerin listesinin hazırlanması ve bu ülkelerin takip
altında tutulması, üye ülkelerin vergi cenneti ülkelerle yapmış oldukları ekonomik,
sosyal ve politik ilişkilerinin zararlı vergi uygulamasına sebebiyet vermemesi
konusunda titiz olmalarına ilişkin kararlardır. 275 Raporda ulusal mevzuta ilişkin olarak
7, vergi anlaşmaları ile ilgili 7 ve uluslararası işbirliği ile ilgili 5 tavsiye bulunmaktadır.
Zararlı vergi rekabetinin kavramsal içeriğini belirleyen 1998 Raporu, OECD
üyesi İsviçre ve Lüksemburg Raporun sadece coğrafi olarak hareketli faaliyetlerle ve
finansal hizmetlerle sınırlandırılmasına karşı çıkmış ve bu nedenle de sonuç bildirgesini
ve önerilerini onaylamamışladır. Bu ülkelerin eleştirilerinin temel nedenini tercihli vergi
rejimlerinin tanımlanmasında kullanılan ölçütler ve özellikle raporda banka gizliliğinin
zararlı vergi rekabetinin kaynaklarından biri olarak yorumlanması yatmaktadır. 276
1998 Raporu, zararlı vergi uygulamalarının, global refahı azalttığı ve
mükelleflerin vergi sistemlerinin bütünlüğüne ilişkin inançlarına zarar verdiği
düşüncesini savunmaktadır. Rapor zararlı vergi uygulamalarıyla mücadele etmek için
ülkelerin gerek kendi başlarına gerekse ikili anlaşmalar yapmak suretiyle gösterecekleri
çabaların yetersiz olacağını, niteliği itibariyle global ölçekte olan bu probleme, ancak ve
ancak global bir yaklaşımla mücadele edilmesi halinde çözüm üretilebileceğini
savunmaktadır. Bu şekildeki bir mücadele ise “işbirliği esasına dayanılarak hazırlanmış
uluslararası bir çerçeve” yardımı ile mümkün olabilecektir. Dolayısıyla, mümkün
olduğunca geniş katılım esasına dayanan ve ülkelerin gönüllü işbirliği üzerine inşaa
274 OECD, (1998), a.g.m., ss.8
275 Karaca, Yüksel, (2001), a.g.m., ss.91
276 Ekmekçi,Esra, (2003), a.g.e., ss.11
88