07- Felsefe Tarihi - E. V Aster (8.21MB) - Felsefe Bölümü

İLKÇAĞ ve ORTAÇAĞ FELSEFE TARİHİ"madiie"nm bir hiç olduğunu söyler. Aslında maddeher tür özellikten yoksundur. Ona var olandan çok,var olmayan demek daha doğru olur. Eflatun'un"raifl^i^e" dediği "hoş mekân (uzay)"d\T. Nasıl güneşışıklarını uzaya gönderiyorsa, bunun gibi, ideler evrenidc etkilerini boş uzaya gönderir vc eşya bu etkileregöre şekillenir. Eflâtun bu diyalogunda "Demiurg"adını verdiği evrenin bir yaratıcısından söz eder. BuTanrı (mimar), bir hcyfceltraşm çamurdan şekilleryaratması gibi, eşyalan idelerin modeline göre yaratmıştır.Onun bu Dcmiurg ile neyi vurgulamak istediği,bunun gerçekten evrenin yaratıcısı bir Tanrı mı,yoksa yalnızca bir sembol vc mitos mu olduğunu tamolarak anlamak güçtür. Eflâtun'da bu gibi durumlarasıkça rastlarız. Onun sanatkâr ve bilgin yanları çokkez biri ötekine karışmıştır. Böyle durumlarda şairliğinin nerede sona erdiğini, bilginliğinin neredebaşladığını ayırt etmek gencide olanaksızdır.Eflatun'un İki evren ayınmı yaptığında kuşku yoktur.Bir yanda başlangıçsız, sonu olmaysn, mükemmelolan bir ideler evreni; öte yanda ölümlü olan,mükemmel olmayan eşyaların oluşturduğu bir evrenvardır. Eşya evreninin ideler evreni ile olan ilişkisi, aynenbir şeyin gölgesi ile olan ilişkisi gibidir Eflâtunbu görüşünü, Politeia'diki ünlü "mağara örneği" \İqanlatır: înmnlar bir mağarada oturan ve arkalarımağaranın kapısına dönük olan tutuklulara benzer.Bu insanlar ancak önlerindeki duvarı görürler, mağaranınkapısını göremezler. Mağaranın dışında güneşvardtr ve herbiri bir şeyler taşımakta olan pekşokinsan mağaranın kapısından geçerler. Bu insanlann2T3