07- Felsefe Tarihi - E. V Aster (8.21MB) - Felsefe Bölümü

İLKÇAĞ ve ORTAÇAĞ FELSEFE TARİH»yargılara dayanır. Gcrçİ hayvanlar da birtalam denemeleryapar, ancak bunlar denemeden öre geçemezler.İnsanj hayvandan ayıran en belirgin ferk, insamndeneylere dayanarak genel yargılar kurabilme yeteneğinesahip olmasıdır. Aristo'nun bu bilgi anlayışındahocası Eflâtun'un etkisi çok açık bir şekilde görülmektedir.Çünkü Eflâtun için dc gerçek bilgi genelolan bilgidir. Yalnız bu noktada Eflâtun ile aynı görüşteolan Aristo, bundan sonra ondan farklı düşünür.Aristo görüşünü şöyle sürdürür: Acaba genelyargılan neden kurarız? Bu tür yargıların Önemi nedir?Genel yargıların Önemi, bize kendilerinden "başkayargılar türetme" olanağı vermesidir, Genel biryargı, yalnızca kendisinde durulacak bir yargı değildir,aksine akıl yürütmeler için temel görevi yüklenenbir yargıdır. Söz gelişi "şu Hap şu çeşit bir babalığa iyigelir" temel yargısından, bu ilacın ilerde rastlayacağımbu gibi hastalan da iyileştireceğini çıkarabilirim.Eflâtun'a göre idelerin bilinmesi gerektir. İdeler gerçekobjelerdir, rck rck sonıut eşya idelerin yalnızcasolmuş bir kopyasıdır. Oysa Aristo için reel olan, kesinkes"bireysel olan"dır. Yani tek tek insan vc tek tekhastahk recidir. Aristo'nun genç yaşlarda tek tek eşyayıgözlcmletne eğidmİ kazandığını biliyoruz. Bu nedenlegenel varsayımlarla ilgili olarak }-^pılan araştırmanınbaşında hastalık örneğinin seçilmesi bİr rastlantıdeğildir. Gerçi Aristo Eflatun'dan bilgide genelkavramlar vc varsayımlar oluşturmanın esas olduğunuöğrenmişti. Fakat o, Eflâtun'un aksine, genel kavramlarınbir realitesi olduğu vc başh başına bir alanoluşturduğu görüşüne katılmaz. Aristo'ya göre genelkavramlar rck objelerin kendisinde gizlidir.252