Show publication content!

- J07 -
swej wrażliwej natury, byl młody Juliusz zawsze bardzo
rozs;jdny, czego dowodem fakt, że, gdy przyjechał
de Krzernieł1ca
sławny magnetyzer Onufry, nie tylko że
\V jego sztuki nie uwierzył, ale je wyśmiał w ten sposób:
- Widziałem baby wczoraj kołem siedzące okuło
wielkiej wanny: każda przyłożyła sobie do boląc(;j
części dab rurę żelazną, przez tego Onufrego naLalsarnowaną
duchem i wyciągała z niej oburącz zaczarowaną
siłę. Co by lo najzabawniejszego \V tern dziwnem
widowisku, to szczegół, że czupiradła owe postroiły
siC; w strusie pióra i rajskie ptaki, dzięki czemu, podobne
do indyków, wyglądały koło tej wanny z rurami
pokręconemi, niby czaple indyczki - nad wężowi­
~ id eJlJ.
I śmiał siG z przypisywanej sily tcj kuracyi:
"Sila? niuch tabaki wrzucił do \vanny, baby kichają."
I bardzo ubolewał nad blagą takiego oszusta, a bard,:icj
jeszcze nad głupotą wierzących i marnujących
pieni'jdzc. Słowacki umiał pieniądz szanować, nie
trwonił go nigdy, raczej by! skąpy, aniżeli rozrzutny.
A przecież, mimo, zdaje się, życia urozmaiconego,
Juliusz tak pisze w swym pamiętniku: "Nudziłem się
bardzo przez te całe pól roku w Krzemielku, przcz całe
wieczory chodziłem po osobnym pokojU i m:rślałem ...
Marzyla ł1Ji się jakaś tragedya o Mahomecie."
Nigdy jednak tragedyi tej nie napisał, bo wówczas
za młody był na oddanie słowami bogactwa pomysłów,
jakie rosly \V jego wyobraźni, a później myśli tej zaniechał.