Show publication content!

- 62 -
wnętrzna nad sobą samym, pod głównym kierunkiem
starszego Brata Adama. Teraz ostatecznie pogodzili
się obydwaj poeci i wspólnie pracę swą dla braci młodszej
poświęcali. Mickiewicz, jako poeta milknie raz
na zawsze pod wpływem Towiańskiego, występuje już
potem tylko jako człowiek czynu i potężny myśliciel.
Słowacki przeciwnie, tworzy największe arcydzieła
owiane duchem tajemniczym, duchem rozmyśla{l,
a swą naturę, tak buntowniczą dotąd, ucisza w sobIe,
wyrzeka się wszelkiej ro~koszy ziemskiej,
gardzi własnością, rozwija w sobie nieskończoną miłość
dla bliźnich, nadzwyczajną łatwość przebaczenia
uraz, a w listach do matki dochodzi wprost do nadziemskich
duchowych uniesień. Niedługo jednak utrzymał się
w związku Braci, wycofał siG z ich koła, a zasady towianizmu
dostosował później do swych wlasnych przekonań.
To rozmarzenie jego ducha i odrywanie się coraz
widoczniejsze od ziemi, miało także poważne źródło
w zdrowiu, które nagle groźne objawy płucnego cierpienia
przybierać poczęło. Słowacki widocznie na twarzy
się zmieniał, dokuczał mu ból piersi, ciężki oddech
i kaszel.
Matka Makryna Mieczysławska.
W r. 1845 zjawiła się w Paryżu Przełożona Zgromadzenia
Sióstr Bazylianek, szukając schronienia
i opieki pośród polskiej emigracyi. W śród ogólnego
prześladowania za Mikołaja, w okropny, nieludzki sposób
były męczone unickie zgromadzenia zakonne.
Józef Siemaszko, niegdyś ksiądz unicki, kapelan Bazylianek,
później Biskup unicki, zdradzi! nikczemnie swą