Show publication content!

- 91 -
Mazepa, napisany w październiku w r. 1824 w Genewie.
"Wytańcowawszy się na jednym wieczorze u pani
WOdzińskiej, nazajutrz po tym wieczorze, przyszła mi
do głowy myśl jakaś. Myśl ta galopowała tak przez
cztery godziny, aż stała się długą na 5 łokciowych
aktów. I nie dziw, że galopowała, bo też myślałem o galopującym
Mazepie."
Widać z tego, że czasem błyskawiczna myśl o niespodziewanym
bohaterze zaświtała w umyśle poety
i błyskawicznie szybko cały układ zostal rozważony
i wykonany.
Treść: Jan Kolodyński, zwany Mazepa, urodzony
we wsi MazepiI1ce, na Ukrainie, w r. 1629, był po ukończeniu
nauk dworzaninem króla Jana Kazimierza.
W r. 1663 porzucił służbę królewską, przyłączył się do
partyi Lubomirskiego, niechętnego francuskiemu stronnictwu
i królowi. Zdradzony przez jednego szlachcica,
zostaje strasznie ukarany; przywiązują go nagiego do
konia twarzą do ogona, a zbitego i rozhukanego rumamak
a puszczają samopas. Mazepa cudem ocalony,
udał się do Kozaków, pozyskał ich sympatyę - i jako
ataman rządził Ukrainą lat 12. W końcu od trucizny
życie zakończył.
Balladyna. "W przeciągu miesiąca listopada
1834 r. napisałem nową sztukę teatralną, niby tragedyę,
pod tytułem Balladyna. Z wszystkich rzeczy, które
dotychczas moja mózgownica urodziła, ta tragedya jest
najlepszą, zwłaszcza, że otworzyła mi nową drogę,
nowy kraj poetyczny, nietknięty ludzką stopą, kraj
obszerniejszy, niż ta biedna ziemia, bo idealny. Zobaczysz
kiedyś, Mamo kochana, co to za dziwna kraina
i czasy. Tragedya cala podobna do starej ballady, ulo-
JIIIlIIII.t SIOW8Cki. 14