Show publication content!

- 4 -
nych sukien, Słowacki wziął sanki i kazał jechać do
Błękitnego pałacu, hr. Stanisława Zamojskiego, gdzie
mieszkał Odyniec. W drodze niemila spotkała go
przygoda; z wielkim pędem najechały obce sanie lIa
.iego sanki, a zaledwie zdołał przychylić się, gdy
rozszalale konie przesadziły sanki i padły, plącząc
się w uprząż. Woźnica został wyrzucony z siedzenia,
a Słowacki nieprzytomny znalazł się pomiędzy
kOllmi. Cała ta przygoda skończyła się jednak o tyle
szczęśliwie, że mIody poeta, bez żadnego uszkodzenia,
zostal z pomiędzy koni wyciągnięty, a uspokoiwszy się,
wsiadł do innych sani i pojechał do OdYJlca. Skłonny
jednak zawsze do przewidywania złego, tak mówi w pamiętniku:
- - Przypadek ten uważałem, jak za jaką wróżbę
mego pobytu w tem mieście.
Odyńca zastal \V domu, przy pracy literackiej dla
hr. Zamojskiego.
- Jak się masz .Julku? - powitał go serdecznie
dawny znajomy.
- Nieświctnie wita mnie Warszawa, bo mnie
o malo nie zabiły konie przed chwilą.
Tu opowiedział Juliusz swój wypadek.
- A Jllatka twoja, Julku, czy zdrowa?
- - Niebardzo, w tych czasach cierpiała często,
a nawet cale wieczory przeleżała na swej kanapce, co
mnie w rozpacz wprawiało.
- Jak mi jej żal, tak kocham to zacne, szlachetne
serce!
- Masz tu, kochany Edwardzie, list do ciebie od
II oj ej matki, przyjechałem ci go wręczyć.
Po chwili Odyniec, przeczytawszy list, rzekł ,"'esoto :