Show publication content!

- 20 -
co jego salon przepełniali za życia, skropiła mogiłę
ciężkierni łzami, a Heli płakat głośno, tak, jak to Heli
płakać umiał - i czarnymi, smutnymi oczyma patrzył
w głęboką mogiłę ...
Pożegnała raz ostatni swego opiekuna, przyjaciela
i ojca swego sieroty i wróciła do pustego domu z troską
o swe dziecię.
i ciGżką
Następnie pożegnała Wilno, wszystkich przyjaciół
żałobą okryta, udała sit; do KrzemieJ1ca.
W rodzinne progi.
Jednego z wieczorów listopadowych \V r. 1814 zajechała
karetka przed dworek pa(lstwa Januszewskich
w Krzemielkll.
Kotowrot zaskrzypiał, Znajda niespokojnie, rwąc się
na łalkuchll, szczekać poczęła. Po schodkach zasypanych
świeżo śniegiem wsh;powała postać żałobą okryta;
była to palli Słowacka, wracająca w rodzinne progi.
Zapukaia w drzwi ostrożnie; po małej chwili wyszla
dziewka dworska z latarką.
- Jak sit; masz Kachno, czy państwo zdrowi i czy
śpią już może'? - a nie czekając na odpowiedź, rzekła:
- chodź - weź malca, bo. usnął tak mocno, że go
budzić się boję. Tylko bierz go delikatnie, ostrożnie,
ja ci pomogę.
Pani Salomea z Kaclll1cl wróciły do karetki. Heli,
leżąc na poduszkach, spał snem cichym, smacznym,
snem dziecka.