Show publication content!

--- -1-5 --
Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze,
Smutno mi Boże!
Dzisiaj na wielkiem morzu obłąkany,
Sto mil od brzegu i sto mil przed brzegiem,
SIJotkalem lotne w powietrzu bociany
Dlugim szeregiem.
2em je znal kiedyś na polskim ugorze,
Smutno mi Boże!
2em czesto dumał nad mogiłą ludzi,
2em nie znal prawie rodzinnego domu,
2em był pielgrzymem, co się w drodze trudzi
Przy blaskach gromu,
2e /lie wiem, gdzie się w mogile potożę:
Smutno mi Boże!
Ty będziesz witlział moje biale kości,
W straż nie oddane !w!umnowym czołom;
Alem jest ja/w człowiek, co zazdrości
Wiec, że
Mogił ... popiołom.
nieznane gotujesz mi loże,
Smutno mi Boże!
Kazano w kraju niewinnej dziecinie ~')
Modlić się za mnie codzieli; a ja przecie
Wiem, że mój okret nie do kraju płynie,
Plynąc po świecie.
Więc, że modlitwa dziecka nic nie może
Smutno mi Boże!
*) Melance - córeczce Hersylki Januszewskiej. lm arIa
w trzecim roku życia, a podobnie jak Urszula Kochanowska, ukladala
zadziwiająco latwo wierszyki, n. p. ułożyła wierszem modlitwę,
która do Iez pobudzila Juliusza, gdy ją odczyta!.
11*