Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

Beckett był i jest dla mnie punktem odniesienia. W świecierozpadającego się komunizmu Beckett to punkt odniesienia,to zaprzeczenie relatywizmu wartości. Teatr Beckettastał się w Polsce teatrem politycznym, nie będąc nim. Becketttego nie planował, ale polskie wystawienia demaskowałykoszmarną rzeczywistość. Komunizm do tego stopniazdegradował nasze społeczeństwo, że trzeba teraz wielu latpracy, by to odwrócić. Dlatego widzę też i dla siebie wielkąrolę. Zagrożenie nie minęło, ja czuję się cały czas zagrożony.Dlatego będę kontynuować teatr taki, jaki robię od 17lat. 91AudiencjaTekst „Audiencji”, naówczas najnowszej sztuki VaclavaHavla, przeczytał autor końcem czerwca 1975 r. swoimprzyjaciołom na Hradečku. Jednoaktówka ta razem ze sztuką„Wernisaż” jesienią tego roku wystawiona została w wiedeńskimAkademietheater i weszła do repertuaru ośmiuróżnych scen. Powodzenie dramatów Havla było niemałe,skoro do końca sezonu 1988/89 widzowie z kilkudziesięciukrajów mogli obejrzeć ponad 230 inscenizacji dramatówtego pisarza i późniejszego polityka. Havel, choć należał doczołówki współczesnych dramaturgów, jako człowiek związanyz demokratyczną opozycją i aktywny członek „Karty77”, żądającej przestrzegania Praw Człowieka, nie mógł li-91Swoją drogą. Z Piotrem Szczerskim rozmawia Krzysztof Mrówka, „GazetaWyborcza”, 1991, nr 143 ( 22 czerwca)– 99 –