Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

Stanowczy i groźny ton polecenia – „passporto” zmroziłprzypadkowych widzów. Tajniak przeczytał nazwisko z podanegodokumentu, skinął na kolegę i bez słowa zaczął ciągnąćswoją ofiarę do samochodu. Znów pisk opon i cisza…odjechali.Teraz dopiero tłum ożywia się. Ktoś krzyczy, ktoś protestuje,ktoś szuka organizatorów i namawia ich do interwencji.Aresztowany o tak późnej porze okazuje się aktorem jednejz grup. (…)Nagle ktoś przekroczył próg otwartego na powrót kościoła.Słychać tam jakieś dziwne głosy… ktoś jest przesłuchiwany…Ktośprzejmująco krzyczy… (…)Dopiero teraz niektórzy uświadamiają sobie, że od początkubiorą udział w inscenizacji, oglądają spektakl zatytułowany„Proces”, wg Franza Kafki. 70Po powrocie Teatr 38 poświęcił się wyłącznie nowo przygotowywanejpremierze, zawieszając nawet spektakle „Procesu”.W maju 1984 r., zespół Teatru 38, korzystając z pomocyfinansowej Urzędu Miasta Krakowa i Ministerstwa Kulturyi Sztuki, odbył czterotygodniowe artystyczne tournée po kilkukrajach Europy Zachodniej, prezentując na tamtejszychfestiwalach teatralnych oraz poza festiwalami – „Proces”.Jak przed czterema laty, kiedy z „Beckettem” występowałpodczas Semana International de Teatro Universitaria, taki teraz, z „Procesem” przyjmowany był z ogromnym zainteresowaniemi podobnym jak wówczas entuzjazmem. Wśród70Tadeusz Skoczek: Teatr młody, Teatr nieznany, Bochnia-Kraków-Warszawa2007, s. 7.– 76 –