Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

Wąska uliczka spadająca w dół, wręcz stroma, jest prawiepusta. Po wybrukowanym trotuarze nikt już nie spaceruje.Jest to zjawisko niezwykle rzadkie na włoskich ulicach (…)Zbliża się godzina pierwsza w nocy. Spóźnieni przechodniedawno już śpią (…) Jedynie na niewielkim placyku przednieczynnym kościołem gromadzi się sporych rozmiarów tłumek.W San Filippo, jednym z przysłowiowych stu kościołówL’Aquilli odbywa się Międzynarodowy Festiwal TeatrówUniwersyteckich. Wieczorem miał być prezentowany spektakl„Jl Processo” Teatru 38 z Polski, egzotycznej dla Włochów.Niefrasobliwi organizatorzy, z typowym i charakterystycznymdla południowców poczuciem porządku organizacyjnego,w dowolny sposób zmieniają program. Widzowiewięc zmuszeni są zdać się na własny spryt i … cierpliwość.Kiedy wybiła północ niewielu wierzyło, że zapowiedzianewidowisko odbędzie się. Większość jednak nie odchodziła.W pewnej chwili organizatorzy w charakterystycznych opaskachzaczęli wypraszać międzynarodowy tłum z prezbiteriumkościoła (…) Nagle z dwóch stron średniowiecznejuliczki zaczęły pędzić w zawrotnym tempie samochody.Pełne światła, policyjna syrena włączona się na cały możliwygłos, pisk opon – przejmowały grozą. Zdezorientowanyi zaskoczony tłum nie bardzo miał gdzie się wycofać. Jednąi drugą stronę tarasowały auta karabinierów. Zamknięto nagłucho drzwi domów, zasunięto okiennice.Z niesłychanym piskiem opon, granicząc z poważnymprawdopodobieństwem wypadku, samochody zatrzymałysię. Natychmiast, prawie w biegu, wyskoczyli z nich cywile.Pewnym krokiem, z minami i powierzchownością, znanymina całym świecie podeszli do jednego z dyskutujących i zażądalidokumentów.– 75 –