Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

go zabiegi o zaniechanie eksmisji Teatru 38 nie przyniosłytym razem rezultatu. W sprawę obrony „38” włączyła sięosobiście szefowa Wydziału, Krystyna Morek i jej świeżopowołany zastępca, Stanisław Dziedzic. Udało się tylkonieznacznie opóźnić ostateczne decyzje w tym względzie,połączone z przeświadczeniem, że zachodzące w nowej jużrzeczywistości politycznej przemiany, wzmocnią pozycjęTeatru 38, w jego sporze z RO ZSP i szeroko ustosunkowanymidziałaczami studenckimi. Rada Okręgowa ZSP i SCK„Pod Jaszczurami” odniosły w tym sporze zwycięstwo.Wydarzeniom tym towarzyszyły liczne polemiki prasowe.Dominowały teksty, których autorzy bronili racji Teatru 38.W tej obronie zespołu Piotra Szczerskiego szczególną aktywnośći solidarność wykazała znana dziennikarka „EchaKrakowa”, red. Bogusława Pałczyńska, związana u początkówTeatru 38 z tym zespołem, jako aktorka (wówczas jeszczejako Bogusława Hanisz).Dorota Sarnecka pisała na łamach periodyku „Eureka”:Obyśmy tylko nie musieli odnotować w kronikach, iż jedenz najstarszych teatrów studenckich w Polsce, najdłużej trzymającysię swych korzeni, spójny, o śmiałym repertuarze,teatr, który zawsze był zjawiskiem kulturowym, przestał istnieć.Chociaż prawdopodobnie zniknie z Rynku Głównegotak wzrosła weń tablica: Teatr 38, życzymy Piotrowi Szczerskiemui jego zespołowi, by pozostali niezłomni!Teatr 38 wyrzucony jest ze swojej siedziby w imię powiększeniabazy lokalowej „Jaszczurów”. Ponoć miejsce teatruzajmuje klub – kawiarnia (a miejsce przygotowanej premieryzajmą kontenery). Jeszcze jedna cenna „meta” w drin-– 106 –