Teatr 38. Grupa Piotra Szczerskiego

tach 1979-1992. W Teatrze 38 odtąd reżyserował aż do czasurozwiązania teatru w 1992 r. wszystkie premiery („Beckett,„Nowe Wyzwolenie” – obie wspólnie reżyserowane z MarkiemPysiem, „Proces”, „Hamlet”, „Wariacja Pinterowska”,„Kubuś Puchatek”, „Fragmenty dramatyczne Samuela Becketta”,„Audiencja”, „Inne miejsca”, „Podniesienie kurtyny”,„Próby”, „Tutam”). Piotr Szczerski był w „38” takżeaktorem. W latach 1979-1992 przy Teatrze 38 prowadziłStudio Teatralne, przygotowujące adeptów sztuki teatralnej.W okresie, gdy Teatr 38 znajdował się w strukturach UniwersytetuJagiellońskiego prowadził także zajęcia fakultatywnedla studentów teatrologii UJ. Od 1 września 1992 r.dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Stefana Żeromskiegow Kielcach.W 1984 r. debiutował w teatrze zawodowym, reżyserującw Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej „Pamiętnikwariata” wg M. Gogola, a w 1988 r. w Teatrze Telewizji,spektaklem „Namiętności” wg M. Hłaski.Wyreżyserował ponad 50 sztuk w polskich teatrach dramatycznych,w większości w Teatrze im. Stefana Żeromskiegow Kielcach: m.in. „Seans” Bogusława Schaffera (1992, prapremiera),„Miłość na Krymie” Sławomira Mrożka (1994),„Próby” Bogusława Schaffera (1996, nagroda za reżyserięna I Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA’ 97), „Spotkamysię w Jerozolimie” Andrzeja Lenartowskiego (1996,prapremiera), „Ballady i romanse” Adama Mickiewicza(1998 , nagroda za reżyserię na XXIII Konfrontacjach Teatralnych„Klasyka Polska”), „Skąpiec” Moliera (1999),„Drugie zabicie psa” Marka Hłaski (2000), „Król Lear” WiliamaSzekspira (2001), „Bal wisielców” wg własnego scenariusza(2003, nagroda za scenariusz), „Iwona księżniczka– 149 –